Θάρρος ή θράσος;

Μάλλον αξιολογείται ως θάρρος από την ίδια, θα επιτρέψει σε κάποιους να αξιολογήσουν ως θράσος εκτιμώ, (μία κεντροδεξιά κοσμοπολίτισσα) όπως χαρακτηρίζεται η Ν.Τζαβέλλα τα λεχθέντα στη συνέντευξη της στον Α.Ραβάνο στο Βήμα Κυριακής 24 Μαίου.
Θα έλεγα ότι διαθέτει ρητορική δεινότητα γιατί αφενός αποκρύπτει τις πραγματικές της θέσεις για τη μετανάστευση, (είναι ή δεν είναι υπέρ της μαζικής επαναπροώθησης μεταναστών στη χώρα εκκίνησής τους;), αφετέρου ρητορεύει χρησιμοποιώντας μεγαλόστομες και εύηχες λέξεις κενές περιεχομένου. "Ο ορθολογισμός των σύγχρονων κυβερνήσεων στο θέμα της μετανάστευσης ωφελεί πρωτίστως τους μετανάστες". Ποιός ορθολογισμός; με ποιές στρατηγικές, τακτικές, πρακτικές;
Εχει την τόλμη, θεωρεί, να επιτίθεται στην Αριστερά, για τη στάση της στα κοινωνικά κινήματα, στους νέους. Θράσος θα έλεγα εγώ, έλλειψη αιδούς, (αλλά μάλλον δεν κατέχει τη λέξη και το περιεχόμενο).
Με τρόμαξε η συνέντευξή της. Τι δημοκρατική επίφαση σε μία βαθιά όχι απλώς συντηρητική αλλά αντιδραστική τοποθέτηση.
Πως είναι δυνατόν να αναδύονται και να αναρριχώνται τέτοιας στάσης και ιδεολογίας πρόσωπα;