Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Aτιτλο


Επειδή, παρά τις δυσκολίες, τα λάθη, τα πισωγυρίσματα, τις επικρατούσες αντιλήψεις και στερεότυπα ακόμη και στο μυαλό των ειδημόνων, την "αδίστακτη" επιθυμία του ιδιωτικού τομέα να μπεί και σε αυτόν το χώρο (πολλά τα λεφτά), θεωρώ πως κάποια βήματα γίνονται στην ψυχιατρική μεταρρύθμιση, μία μεταρρύθμιση που έχει ξεκινήσει μία εικοσαετία τουλάχιστον,


επειδή,ο συνδυασμός κρατικής παρέμβασης από τη μια μεριά και συμπεριφοράς και στάσης απασχολουμένων (πρέπουσας, με φιλότιμο; με σεβασμό;) από την άλλη, οδηγεί σε επιτυχείς δομές, διευκολύνοντας τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων (κοινωνικά αποκλειόμενων από μία σειρά κοινωνικών αγαθών, όπως η απασχόληση, η υγεία, η διασκέδαση, η μάθηση)


επειδή, κάποιοι άνθρωποι και δή Αδέλφια, είχαν το θάρρος να δημοσιοποιήσουν μία πραγματικότητα και να ευαισθητοποιήσουν,όπως ο σύλλογος Αthens Siblings (που εμένα με κατέπληξε όταν διάβασα στην εφημερίδα πέρσι πηγαίνοντας προς Παρίσι την ύπαρξή τους, το πρώτο μου μέλημα ήταν να τους βρώ γυρίζοντας)για να μην παρεξηγηθώ δεν έχω αδέλφια με ψυχική ασθένεια)


επειδή όπως λέει και το τραγούδι "συνάδελφοι είμαστε όλοι στην τρέλα", μόνο για που κάποιους η "τρέλα" είναι δύσκολη κατάσταση και παλεύουν για να την κάνουν βιώσιμη (μπορεί να γίνει)


επειδή μέσα σε όλη αυτήν τη σκληρή πραγματικότητα κάποιοι άνθρωποι ονειρεύονται και παλεύουν για όλους αυτούς που στερήθηκαν ή στερούνται τα αυτονόητα χωρίς να το επιλέγουν,


σε όλους αυτούς αφιερωμένη αυτή η ανάρτηση.


Σημείωση 1. Για όποιον ενδιαφέρεται να δεί την κίνηση των αδελφών δεξιά στα ενδιαφέροντα ιστολόγια είναι το site τους


Σημείωση 2. Στη Χ.Τρικούπη, στη δεξιά μεριά μπαίνοντας από την Πανεπιστημίου προς Ακαδημίας λειτουργεί ένα μαγαζί με είδη διατροφής παραδοσιακά που αποτελεί Κοινωνικό Συνεταιρισμό ανθρώπων με ψυχικά προβλήματα. Ντρέπομαι που τόσα χρόνια περνώ και το ανακάλυψα πολύ πρόσφατα. Μπορεί κανείς να πάρει μικροδώρα ή κάτι για το σπίτι του σε πολύ συμπαθητικές τιμές

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Μαγεία : Σ.Ξαρχάκος - Α.Μπάλτσα





Τραγούδια χιλιοειπωμένα, πολυτραγουδισμένα, εν τούτοις μοναδικά "προσαρμοσμένα" από το Σ.Ξαρχάκο (συγγνώμη από τους ειδήμονες) και ερμηνευμένα από την Α.Μπάλτσα .


Τι να πρωτοπώ δεν ξέρω. Μετά από πολλά χρόνια έκλαψα από συγκίνηση :

από τη μοναδική ερμηνεία για μένα της Α.Μπάλτσα, αγκάλιασε η θεατρικότητα της όπερας τα τραγούδια


από τον παλμό του μαέστρου, με συνεπήρε (είχα την τύχη να βλέπω μέχρι και τις συσπάσεις του προσώπου του),


από την "προσήλωση" των μουσικών στο μαέστρο,
από το τελικό αποτέλεσμα.


Μοναδική βραδιά, μία βραδυά που ανέδειξε με τον πιο δυνατό τρόπο αυτό που και το πρόγραμμα γράφει, δεν υπάρχουν λαϊκοί, δημοτικοί, ή κλασσικοί τραγουδιστές. Υπάρχουν μεγάλοι και μικροί καλλιτέχνες.

Καλό μας φθινόπωρο.

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009

Ενα email που δέχθηκα

Το σημείο που πάντοτε μ'αρέσει να επαναλαμβάνω:μην τσιμπάτε, μην πιάνεστε κορόϊδα μέσα στο κάλπικο ντισκώρς της ανθρωπιστικής επείγουσας ανάγκης. Να θυμάσθε ότι, όταν κάποιος σας λέει:"Κάνετε την θεωρία σας. Ονειρεύεστε. Αλλά οι άνθρωποι πεθαίνουν της πείνας εκεί έξω κλπ. Ας κάνουμε κάτι," τότε αυτά τα λόγια είναι η απειλή. Αυτή ακριβώς είναι η απειλή.
Η σημερινή ηγεμονική ιδεολογία είναι αυτού του είδους η ιδεολογία της επείγουσας ανάγκης. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η απόσυρση, μην φοβάστε να αποσύρεστε και να σκέφτεστε.
Γνωρίζετε την ενδέκατη θέση του Μάρξ: οι φιλόσοφοι έχουν μόνο ερμηνεύσει τον κόσμο, τώρα όμως ήρθε η ώρα να τον αλλάξουμε. Ισως σαν καλοί Μαρξιστές πρέπει να την αντιστρέψουμε. Ισως να προσπαθούσαμε ν'αλλάξουμε τον κόσμο τόσο πολύ. Ηρθε πιά η ώρα να τον ξανασχεδιάσουμε και να τον ερμηνεύσουμε πάλι, γιατί, άραγε, γνωρίζουμε πραγματικά τι συμβαίνει σήμερα;
Τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα; Υπάρχουν οι παλιομοδίτικες θεωρίες, είτε Μαρξιστικές ή φιλελεύθερες, που ισχυρίζονται ότι ο ίδιος ο καπιταλισμός εξακολουθεί να συνεχίζεται. Μετά υπάρχει ένα ολόκληρο σύνολο όρων της μόδας, όπως η μετα-βιομηχανική κοινωνία, το μετα-οτιδήποτε, η κοινωνία της πληροφορίας που νομίζω δεν κάνουν τη δουλειά. Ακόμη δεν έχουμε αυτό, που ο φίλος μου Fred Jameson αρέσκεται να ονομάζει "γνωσιακή απεικόνιση", ξέρετε, αυτό που χρειαζόμαστε για να έχουμε μία ιδέα για το τι συμβαίνει. Χρειαζόμαστε την θεωρία περισσότερο από ποτέ. Μην είσθε, μην αισθάνεσθε ένοχοι για την απόσυρσή σας, από την άμεση εμπλοκή και για την προσπάθειά σας να καταλάβετε τι συμβαίνει.
Slavoj Zizek
Το απόσπασμα αυτό έλαβα εχθές μαζί με κάποιους άλλους, από έναν άνθρωπο που βαθιά εκτιμώ, χαίρομαι να τον ακούω και να συμφωνώ τις περισσότερες φορές μαζί του, στις συναντήσεις της Αυτόνομης Παρέμβασης. Είναι ίσως από τους πλέον καταρτισμένους θεωρητικά ανθρώπους που γνωρίζω, άνθρωπος με ήθος και τόσο γήϊνος.
Τον ευχαριστώ που μου επέτρεψε να το αντιγράψω και να το αναρτήσω.
Σημείωση 1: Λυπάμαι που δεν ξέρω (ακόμη) να κάνω συνδέσεις, αλλά για όποιον θέλει στη wikipedia, μπορεί να δεί για τον Slavoj Zizek.

Σημείωση 2. Ο άνθρωπος αυτός μαζί με τον καλό του φίλο (σα να λέμε κάτι για Δάμωνα και Φειδία) είναι οι raveionists στη μπλογκόσφαιρα.

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Νέο λεξιλόγιο, ...χωρίς ιδεολογία


Πολυχρησιμοποιημένες λέξεις οι : τεχνοκράτης, διαχείριση, καινοτομία,ανάπτυξη. Αποιδεολογικοποιήθηκαν οι λέξεις.

Τι θα πεί Τεχνοκράτης; θα πεί διαχειρίζομαι δημόσιο χρήμα (ευρωπαϊκό ή εθνικό) χωρίς ιδεολογία; είναι δυνατόν; Το που θα κατανείμεις τους πόρους , τι προτεραιότητες θα δώσεις, εάν θα διαθέσεις σε υγεία πρόνοια, σε παιδεία, σε έρευνα, σε ιδιωτικές επενδύσεις (χωρίς μάλιστα να προσμετράς τις δημιουργούμενες θέσεις εργασίας), εάν θα δώσεις σε υποδομές (οδικούς άξονες, έργα ύδρευσης, αποχέτευσης κα) για τη βελτίωση του επιπέδου και της ποιότητας ζωής του συνόλου των πολιτών απαιτεί να έχεις ιδεολογία.
Οραμα
χωρίς ιδεολογία γίνεται; μάλλον όχι.

Το πως θα διαχειριστείς τους πόρους απαιτεί να διαθέτεις ιδεολογία και ήθος ταυτόχρονα.
Σε ποιανού το αυτί η λέξη τεχνοκράτης ηχεί και συνάδει με ήθος και ιδεολογία;
Ακούς από πολιτικούς μέχρι υπαλλήλους της ΕΕ και με μεγάλη περηφάνεια λένε :
Εγώ είμαι τεχνοκράτης! Τι λές βρέ ανόητο πλάσμα; εισηγείσαι ή αποφασίζεις για τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων και είσαι περήφανος που δεν έχεις ιδεολογία κι όραμα;

Καινοτομία, άλλη μία λέξη που μ'ενοχλεί κάθε φορά που τη βλέπω σε κοινοτικά κείμενα.
Κι άντε κι έχει νόημα για την έρευνα (έρευνα σε κάθε τομέα ιατρικό, φυσικό, τεχνολογικό κα). Καινοτομία και υψηλή τεχνολογία πάνε παρέα με τις επιχειρήσεις εντάσεως κεφαλαίου κι όχι εργασίας. Κι ας πούμε ότι εγκαταλείπουμε τις επιχειρήσεις εντάσεως εργασίας (΄τις έχουμε εγκαταλείψει δηλαδή) γιατί έτσι προστάζει η ανάπτυξη. Τι θα την κάνουμε την ανεργία που δημιουργείται;
Δεν αντέχουν (μας λένε και μας πείθουν) οι κρατικοί προϋπολογισμοί ανεκτά επίπεδα επιδομάτων, όχι παθητική πολιτική άρα επιδοματική αλλά ενεργητικά μέτρα προώθησης της απασχόλησης. Δουλευόμαστε μεταξύ μας σε μία νεοφιλελεύθερη οικονομία. Και βέβαια αυτός που λιγότερο καταλαβαίνει είναι αυτός που περισσότερο την πληρώνει. Ο ανειδίκευτος. Ομως λαμβάνουμε και γι αυτόν μέριμνα. Είναι με τους νέους όρους "απασχολήσιμος", ικανός προς εργασία όχι απασχολούμενος.
Η καινοτομία μας λείπει για την οικονομική ανάπτυξη; Καινοτομικά τα τραπεζικά προϊόντα που παρήγαγαν οι "αστέρες του Χάρβαρντ" Και να που έφθασαν την παγκόσμια οικονομία.

Ανάπτυξη : Για ποιόν; Για μέρος των ζώντων οργανισμών; γιατί για το σύνολο δεν είναι. Τέτοιου είδους ανάπτυξη εγώ δεν την οραματίστηκα και δεν τη θέλω. Στον 21ο αιώνα και δεν έχουν όλες οι περιοχές της χώρας πόσιμο νερό. Απίστευτο μου φαίνεται. Σε μία χώρα ευρωπαϊκή (που να πάμε δηλαδή στις χώρες του τρίτου κόσμου;) Το Λουτράκι πουλάει το νερό του, και η Κόρινθος δεν έχει πόσιμο νερό. Ας βγούμε να πούμε στον κόσμο, η ανάπτυξη αφορά % των περιοχών της χώρας, της Ευρώπης, του κόσμου όλου. Δεν χωράμε όλοι.
Προτεραιότητες! Προτεραιότητες! Τις θέτουν οι Τεχνοκράτες (εγχώριοι, ευρωπαϊκοί και διεθνείς).
Σημείωση 1: Η εικόνα (που πολύ μου άρεσε) βρίσκεται στην δ/νση: www:revleft.com/.../index.html?P=1507622

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Γιατί μ'αρέσει η μπλογκόσφαιρα

Είχα μπεί κάποιες φορές πριν καιρό στα blogs για την ακρίβεια στο blog της Α.Καλυβινού. Μέχρι το Δεκέμβριο του 2008 δεν είχα ξαναμπεί, δεν το αποπειράθηκα καν και για να είμαι ειλικρινής είχα και μία επιφυλακτική στάση αν όχι αρνητική. Ωσπου το Δεκέμβριο αγοράζω το laptop για να παρακολουθήσω ένα μάθημα elearning, ...φθάνει ο Μάρτης κι ανακαλύπτω τον κόσμο της μπλογκόσφαιρας.
Ηρθε η καλύτερή μου φίλη (carpe diem για τη μπλογκόσφαιρα να με μυήσει). Μα γιατί το αρνείσαι; γιατί δεν το δοκιμάζεις; θα σου μάθω εγώ.
Και την άκουσα, ξεκίνησε να με μαθαίνει. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι τα μαθήματα δεν ολοκληρώθηκαν, σταμάτησαν... πρόσκαιρα. (Δύο Κριάρια που να επιβληθούν να ολοκληρώσουν το σκοπό τους); Θα σου βάλω εγώ μουσική. Οχι δεν θα μου βάλεις, θα με μάθεις να τη βάζω εγώ. Τέλος πάντων.
Την ευχαριστώ πολύ, πολύ γιατί μέσα από τα μπλογκ:
- μαθαίνω (δεν συζητώ ότι μένω άφωνη με τα πράγματα που μαθαίνω, με τις γνώσεις που διαθέτουν οι άνθρωποι),

- εκπλήσσομαι (η σφαιρική έρευνα, η κάλυψη θεμάτων με εκπλήσσει), οι συγγραφικές δυνατότητες, η ροή του λόγου των ανθρώπων με εκπλήσσει επίσης, τα καλλιτεχνικά ταλέντα τους (ζωγραφική, βίντεο, γραφή κι ένα σωρό άλλα, πόσοι πολυτάλαντοι άνθρωποι,

- γίνομαι κοινωνός συναισθημάτων, σκέψεων (τι όμορφο που είναι να σκέφτεσαι -μ'εκφράζει τόσο αυτό που γράφει ο/η άλλος/η, είναι σαν να 'ναι μέσα στο μυαλό μου, στην ψυχή μου ενίοτε

- εκφράζομαι, είναι ώρες που πνίγομαι, έχω χιλιάδες σκέψεις στο μυαλό μου και θέλω να τις καταθέσω, δεν έχει νομίζω σημασία γιατί,

-μου φιάχνει η διάθεση (μετά από κάτι μουρτζούφλικες μέρες),μπαίνω, διαβάζω κάτι και το λιγότερο χαμογελώ, γλυκαίνω,

-προβληματίζομαι, αναρτήσεις πυροδοτούν σκέψεις, άλλες οπτικές από τις δικές μου,

- θυμάμαι, νοσταλγώ , ονειρεύομαι, επηρεάζομαι,

και για όλα αυτά και για πολλά άλλα
μ'αρέσει που ανακάλυψα την μπλογκόσφαιρα και όλους εσάς (έξω τα φασιστοειδή)

Σημείωση: Νομίζω πως επηρεάστηκα από την προηγούμενη ανάρτηση στο your painted smile (βέβαια άλλο παράθεση σοβαρών σκέψεων και επιχειρημάτων για τα τεκταινόμενα στη μπλογκόσφαιρα και άλλο η απλή έκφραση συναισθημάτων, για να βάζουμε και τα πράγματα στη θέση τους).
Kαλό φθινόπωρο με καλές διαθέσεις, καινούρια ξεκινήματα και ...καλοκαίρι στην ψυχή μας