Aγαπητέ μου Walter, διάβασα με πολύ προσοχή την επιστολή που μου απευθύνεις ως ελληνίδα.
Εχεις δίκιο, από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Μία οικογένεια που βασίστηκε στο όραμα της αποτροπής των φρικαλεοτήτων του 2ου παγκόσμιου πολέμου, της ειρηνικής συνύπαρξης των γειτονικών λαών, της ανάπτυξης και κατ'επέκταση της βελτίωσης του επιπέδου του συνόλου των πολιτών.
Σ'αυτήν την οικογένεια λες, συνεισφέρατε 200 δις ευρώ και πώς εμείς εισπράξαμε τα 100 δις. Δεν θα σταθώ στο νούμερο, είμαι βλέπεις καλοπροαίρετη θα σου πω μόνο, ότι το 1/5 αυτών των χρημάτων (σύμφωνα με επίσημη έκθεση της Ε.Ε κι όχι με στοιχεία εθνικά) ξαναγύρισε στις χώρες της Δ.Ευρώπης, μέσα σε αυτές και η δική σου, μιάς και μία σειρά μεγάλων έργων υποδομών ανατέθηκαν σε εταιρείες -Κοινοπραξίες δυτικοευρωπαϊκές (βλ.Hohtief - Ανάδοχο του Αερολιμένα Αθηνών Ε,Βενιζέλος). Δεν υποστηρίζω ότι τα χρήματα αυτά γύρισαν σε σένα, στις εταιρείες ναι,
σε σένα δεν γνωρίζω, γιατί αυτό που γνωρίζω είναι ότι παρά το πλεόνασμά της χώρας σου στο εμπορικό ισοζύγιο, οι συντάξεις σου αυξάνονται την τελευταία δεκαετία περί του 1%, 1.5%. ετησίως.
Κατοικώ σε θεϊκό τόπο, από άποψη κλίματος και φυσικής ομορφιάς, σύνορο της Ευρώπης προς Ανατολάς. Αγαπητέ μου Walter μίας σειράς μεγάλων έργων οδικών αξόνων, τι λές συγχρηματοδοτήθηκαν για τη βελτίωση της δικής μου ζωής ή για να έχουν δρόμο τα προιόντα -τα καταναλωτικά -κι όχι μόνο να ταξιδεύουν προς Ανατολάς; παράπλευρη επίπτωση ήταν η βελτίωση της πρόσβασης των δικών μου ανθρώπων της περιφέρειας σε μία σειρά υποδομών υγείας, διοίκησης κλπ
Ισχυρίζεσαι, πως δεν καταφέραμε να φανούμε αντάξιοι του ευρώ; Γιατί ; Γνωρίζεις γιατί; Αναρωτήθηκες άραγε, πως ένας από τους κύριους λόγους είναι ,γιατί αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε οπλικά συστήματα (αέρος, θαλάσσης, δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο) και να χρεωνόμαστε; γιατί; γιατί; γιατί να έχουν ανάγκη οι οικονομίες να στηρίζονται σε στρατιωτικούς κλάδους και γιατί θα πρέπει να συντηρώ τη στρατιωτική βιομηχανία της χώρας σου, της Γαλλίας, των ΗΠΑ; γιατί;
Δυσκολεύομαι να θυμηθώ πότε συναντήθηκαν η Καγκελάριος Μέργκελ με τον πρώην Πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή κι ήταν τόσο ψυχρή μαζί του γιατί η χώρα μου δεν επέλεξε τη Γερμανία για αγορά πάλι κάποιων αμυντικών δαπανών.΄Να σου εκφράσω το πόσο με πλήγωσε η στάση της.
Με κατηγορείς ότι αγοράζω συνεχώς καταναλωτικά αγαθά. Αναρωτήθηκες αλήθεια, εάν αυτά τα καταναλωτικά αγαθά δεν αγοράζονταν που θα βρισκόταν η δική σου οικονομία; Θυμάσαι πριν 10 χρόνια την περίοδο του 2ου πακέτου χρημάτων που δόθηκαν στη χώρα μου, τα μέτρα που πήρε η κυβέρνησή μου για ν΄'αποσύρω το παλιό μου αυτοκίνητο, πόσο στήριξαν την αυτοκινητοβιομηχανία της Ευρώπης; Το ξέχασες;
Θέλω επίσης να σου πω ότι πάλεψα πολύ στη ζωή μου, πολύ. Πλήρωσα τους φόρους που μου αναλογούσαν πάντα, διαχειρίστηκα με πολύ σεβασμό τόσο το ιδιωτικό όσο και το δημόσιο χρήμα (εθνικό και ευρωπαϊκό), μ' ένα μόνο γνώμονα το σεβασμό στον πολίτη, το όραμα μίας δίκαιης κοινωνίας, δεν ζήτησα εκδούλευση ακόμη κι όταν μπορούσα.Κατάφερα να έχω μία θέση εργασίας, που μου εξασφαλίζει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης και όχι πολυτελές και κινδυνεύω να το χάσω. Γιατί; νομίζεις ότι πρέπει να το πράξω; πρέπει να συναινέσω; δεν καταχράστηκα, δεν φοροδιαφεύγω, ζω και το απίστευτο παράλογο, να θεωρούμαι στο 6% των πλουσιοτέρων Ελλήνων.
Δεν νιώθω πως σου χρωστώ Walter. Δεν απολογούμαι. Δεν ζητώ να μου δώσεις χρήματα. Αυτό που ζητώ μέσω της εκλεγμένης μου Κυβέρνησης (που οφείλω να πώ ότι με απογοητεύει με τα μέτρα που παίρνει γιατί για άλλη μία φορά επιλέγει το πλέον άδικο και αντιλαϊκό μέτρο, την αύξηση της άμεσης φορολογίας του μισθωτού και συνταξιούχου, της μείωσης των επιδομάτων που του τα έδωσε για να μην του αυξήσει το μισθό του) είναι να δανείζομαι όπως κι η δική σου χώρα και όπως θα έπρεπε ΟΛΕς ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ από μια Τράπεζα μη εμπορική, από μία Τράπεζα που δεν απομυζά κέρδη από τις χώρες και τους λαούς. Κοινός τόπος της οικογένειας αγαπητέ μου Walter, είναι η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ. Εσύ τι λές, είναι δίκαιο τα κράτη να δανείζονται από ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ -ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΣ; Εγώ νομίζω πως όχι.
Ανακαλύψαμε λές εμείς οι Ελληνες τη ΔΗμοκρατία και πιστέψαμε αρκετοί από μας δυστυχώς Walter ότι η Ευρώπη αποτελούσε, αποτελεί και θα αποτελούσε το λίκνο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Διαψευστήκαμε καλέ μουWalter, χανόμαστε, γιατί χάνουμε το όραμά μας, τις αξίες μας πανανθρώπινες και διαχρονικές. Μας καταπίνουν Walter, ποιοί και γιατί; οι διεθνείς αγορές; ποιές είναι αυτές; Και δεν μπορούν οι λαοί να αντισταθούν;
Μπορούν λέω εγώ γιατί το πιστεύω ακόμη και στην πιο μαύρη μου απελπισία, γι αυτό και θα απεργήσω Walter για μένα, για σένα, για το κράτος δικαίου και ΄πρόνοιας που ήδη χάνεται και το δικό σου και το γαλλικό και το δικό μου που δειλά ξεκινούσε στα σπάργανα.
Γι αυτό και θα απεργήσω, για να προλάβω και μία λαίλαπα που έρχεται, σκληρή, σκληρότερη. Γιατί οι ευέλικτες μορφές εργασίας μας αφορούν όλους Walter. Γιατί η Μanpower εταιρεία ενοικίασης απασχολουμένων (έλεος) δραστηριοποιείται στη χώρα μου, στη Γαλλία και που αλλού δεν ξέρω κι απομυζά από τα δικά μου εργασιακά δικαιώματα.
Γι αυτό θα απεργήσω Walter και εύχομαι να βρεθούμε κάποια στιγμή σε ένα κοινό αγώνα για να πείσουμε τις εθνικές μας κυβερνήσεις και την Ευρώπη ότι οι θεσμοί λειτουργούν ΥΠΕΡ των πολιτών και όχι των ΟΛΙΓΩΝ.
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010
Ο άστεγος ...που μου επέστρεψε το κινητό μου.
Μία από τις πιο δύσκολες, πιεστικές εβδομάδες όπως αυτή που πέρασα. Επειδή μ'αρέσει να σαρκάζω τη δυσκολία και να της πήγαίνω κόντρα, αποφασίζω να βγώ για γρήγορα αποκριάτικα ψώνια για να συμμετάσχω σε μία γιορτή.
Δίνω ραντεβού στην Ερμού στην Καπνικαρέα με τη φίλη και γρήγορα συνειδητοποιώ ότι δεν υπάρχει κάτι στο συγκεκριμένο μαγαζί που θα ήθελα. Κάνουμε ένα τσιγάρο έξω από το μαγαζί πριν τρέξουμε για το άλλο μιας κι ο χρόνος ήταν οριακός.
Πέφτει το κινητό μου και δεν το παίρνω χαμπάρι. Το αντιλαμβάνομαι όταν φθάνω στο επόμενο, το απαντά ένας κύριος με ξενική προφορά, και μας λέει να μην ανησυχούμε, το βρήκε και είναι στο μαγαζί. Νομίζοντας ότι εννοεί άνθρωπος του μαγαζιού του ζητάμε να το κρατήσει και να περάσουμε την επόμενη μέρα να το πάρουμε. Ο κύριος απαντά ότι δεν είναι του μαγαζιού, είναι ΑΣΤΕΓΟΣ έξω από το μαγαζί και να μην ανησυχούμε, δεν χρειάζεται να βιαστούμε , θα βρίσκεται εκεί, για τουλάχιστον καμμιά ώρα.
Χωρίς να έχουμε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς είπε κι έχοντας τη διάθεση να μην λοξοδρομήσουμε από το στόχο μας, (είπαμε κόντρα στην δυσκολία μικρή ή μεγάλη, μία από τις ...αφόρητες μέρες πού όλα σου πάνε στραβά), αποφασίζουμε να κάνουμε τις αγορές μας και να πάμε αργότερα.
Στο δρόμο σκεφτόμαστε ", μας απάντησε ένας ΑΣΤΕΓΟΣ", μα είναι δυνατόν; γιατί δεν το κράτησε; γιατί το απάντησε;
Φθάνουμε και βλέπουμε έναν ανάπηρο κύριο -γύρω στα 50- μπορεί και νεώτερο γιατί οι κακουχίες τον μεγαλώνουν τον άνθρωπο πρόωρα, εύχαρι, που κυττώντας την έκπληξή μας,μας είπε πως ΕΙΜΑΙ ΑΠΛΑ ΑΣΤΕΓΟΣ,
Τι να πώ, με έπιασαν τα κλάμματα, δεν του πέρασε καν από το μυαλό να το κρατήσει, ήταν τόσο αυτονόητο για εκείνον να μας το επιστρέψει. Δεν πιστεύαμε αυτό που βλέπαμε, αυτό που ακούγαμε, Ποταπά ή ρεαλιστικά σκεπτόμενη έλεγξα τις κλήσεις. Είχε γίνει μία σε αριθμό που δεν αναγνώριζα διάρκειας 37 δευτερολέπτων.
Χρειάστηκα ένα ποτό, για να συνέλθω από το σοκ, ο άνθρωπος στην απόλυτη ένδεια με τις αξίες του. Τι ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ! ΤΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. Τι όμορφο μάθημα επεφύλαξε για μένα στο τέλος της η προχθεσινή μέρα.
Δίνω ραντεβού στην Ερμού στην Καπνικαρέα με τη φίλη και γρήγορα συνειδητοποιώ ότι δεν υπάρχει κάτι στο συγκεκριμένο μαγαζί που θα ήθελα. Κάνουμε ένα τσιγάρο έξω από το μαγαζί πριν τρέξουμε για το άλλο μιας κι ο χρόνος ήταν οριακός.
Πέφτει το κινητό μου και δεν το παίρνω χαμπάρι. Το αντιλαμβάνομαι όταν φθάνω στο επόμενο, το απαντά ένας κύριος με ξενική προφορά, και μας λέει να μην ανησυχούμε, το βρήκε και είναι στο μαγαζί. Νομίζοντας ότι εννοεί άνθρωπος του μαγαζιού του ζητάμε να το κρατήσει και να περάσουμε την επόμενη μέρα να το πάρουμε. Ο κύριος απαντά ότι δεν είναι του μαγαζιού, είναι ΑΣΤΕΓΟΣ έξω από το μαγαζί και να μην ανησυχούμε, δεν χρειάζεται να βιαστούμε , θα βρίσκεται εκεί, για τουλάχιστον καμμιά ώρα.
Χωρίς να έχουμε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς είπε κι έχοντας τη διάθεση να μην λοξοδρομήσουμε από το στόχο μας, (είπαμε κόντρα στην δυσκολία μικρή ή μεγάλη, μία από τις ...αφόρητες μέρες πού όλα σου πάνε στραβά), αποφασίζουμε να κάνουμε τις αγορές μας και να πάμε αργότερα.
Στο δρόμο σκεφτόμαστε ", μας απάντησε ένας ΑΣΤΕΓΟΣ", μα είναι δυνατόν; γιατί δεν το κράτησε; γιατί το απάντησε;
Φθάνουμε και βλέπουμε έναν ανάπηρο κύριο -γύρω στα 50- μπορεί και νεώτερο γιατί οι κακουχίες τον μεγαλώνουν τον άνθρωπο πρόωρα, εύχαρι, που κυττώντας την έκπληξή μας,μας είπε πως ΕΙΜΑΙ ΑΠΛΑ ΑΣΤΕΓΟΣ,
Τι να πώ, με έπιασαν τα κλάμματα, δεν του πέρασε καν από το μυαλό να το κρατήσει, ήταν τόσο αυτονόητο για εκείνον να μας το επιστρέψει. Δεν πιστεύαμε αυτό που βλέπαμε, αυτό που ακούγαμε, Ποταπά ή ρεαλιστικά σκεπτόμενη έλεγξα τις κλήσεις. Είχε γίνει μία σε αριθμό που δεν αναγνώριζα διάρκειας 37 δευτερολέπτων.
Χρειάστηκα ένα ποτό, για να συνέλθω από το σοκ, ο άνθρωπος στην απόλυτη ένδεια με τις αξίες του. Τι ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ! ΤΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. Τι όμορφο μάθημα επεφύλαξε για μένα στο τέλος της η προχθεσινή μέρα.
Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010
Αποκριές ΄
Υ.Γ Η εικόνα βρίσκεται στη δ/νση wii.ign.com
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010
Σκέψεις και απορίες σχετικά με τις προσδοκίες από μία σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση και δημοκρατική ΕΕ
Είμαι και δηλώνω από αυτούς που ανέμεναν τη σημερινή κυβέρνηση. Από αυτούς που προσδοκούσαν το ΠΑ.ΣΟ.Κ στην εξουσία και το ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή.
Τέσσερις μήνες μετά τι αναρωτιέμαι ως πολίτης:
1. Βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση η ενοποίηση Υπουργείων, αλλά γιατί αργεί τόσο πολύ ο καθορισμός αρμοδιοτήτων των Υφυπουργών και άργησε τόσο πολύ ο ορισμός των Γενικών/ Ειδικών Γραμματέων;
2. Σαφώς θετικό και προοδευτικό το νομοσχέδιο για τον καθορισμό των προϋποθέσεων απόκτησης ιθαγένειας από τους αλλοδαπούς. Τι γίνεται όμως με το νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση των μεταναστών; Οταν μάλιστα αναμένονται θετικές επιπτώσεις τόσο στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων όσο και στην υλοποίηση στην πράξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
3. Πολύ αναφορά γίνεται στην πράσινη ανάπτυξη. Τι γίνεται με το ρόλο της κοινωνικής οικονομίας; εγκαταλείφθηκε; ή μπορούμε να αναμένουμε;
4, Η αναδιανομή του πλούτου και η κοινωνική δικαιοσύνη εξαντλείται στην αύξηση των 30 ευρώ που δόθηκε στις συντάξεις του ΟΓΑ και στην εφάπαξ υποστήριξη των 200 -300 ευρώ ; Είναι κοινωνικά δίκαιο ένα υπό συζήτηση φορολογικό νομοσχέδιο που συζητείται ότι θα καταργήσει το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ; Απόλυτα κατανοητό για τον ελεύθερο επαγγελματία που δηλώνει αυτό το εισόδημα να του ζητηθούν δαπάνες, για τον μισθωτό ή τον συνταξιούχο μου είναι περίπου αδιανόητο. Γιατί απλά αυτό το εισόδημα σηματοδοτεί το ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης (με στερήσεις)
5. Είναι τυχαίο που η εικόνα της Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας βάλλεται; Στα δικά μου μάτια δεν μοιάζει τυχαίο. Μου φαίνεται η προοδευτική φωνή της σημερινής Κυβέρνησης.(εννοώ από τους Υπουργούς). Το έμπειρο ΠΑ.ΣΟ.Κ που δεν είναι φοβικό, δεν διασπείρει φόβους. Η αλήθεια είναι πως ανέμενα περισσότερα και από τον Θ.Πάγκαλο, ενώ θετικά έχω εκπλαγεί από τους Χ.Παπουτσή και Φ.Πετσάλνικο.
Πρώην αριστερές φωνές εντός του κυβερνητικού σχήματος γιατί σιωπούν; Είναι δυνατόν σε πολυσυλλεκτικά κόμματα όπως το ΠΑ.ΣΟ.Κ και η Ν.Δ οι φωνές που διαφωνούν και προειδοποιούν να θεωρούνται απειλή; αυτή είναι η Δημοκρατία;
6. Πως θα πεισθώ εγώ που ανήκω στο 5,7% των πλουσιοτέρων Ελλήνων βάσει φορολογίας εισοδήματος, δεδομένου ότι δηλώνω άνω των 30.000 ευρώ ως μισθωτή του ευρύτερου δημοσίου τομέα ότι είναι κοινωνικά δίκαιο να υποστώ μείωση μισθού όταν είμαι από τους κατέχοντες αυτοκίνητο του 1993 (ρυπαίνω και το περιβάλλον παρότι δεν το οδηγώ) και 25% εξ'αδιαιρέτου οικοπέδου; Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω. Να θυμώσω ή να στεναχωρηθώ. Επιλέγω να θυμώσω και να παλέψω ΕΝΆΝΤΙΑ στην οικονομική πολιτική. Γιατί μια πολιτική που φέρνει τους απασχολούμενους ανά κλάδο ενάντια τον έναν στον άλλο είναι λαϊκίστικη και αντιδραστική. Είναι νεοφιλελεύθερη ακόμα κι αν έρχεται από μία σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση.
Δεν με πείθει αυτή η μονομερής πολιτική της Εθνικής Κυβέρνησης και της ΕΕ ενάντια στο δημόσιο και στο κρατικό για τα τεκταινόμενα και την κατάσταση της χώρας. Πρώτης προτεραιότητας η μείωση των δαπανών του δημοσίου τομέα για την ΕΕ και δεύτερης η άντληση πόρων από την αναμενόμενη φορολογική μεταρρύθμιση. Είμαι σαφώς υπέρ της μείωσης των δαπανών του δημοσίου τομέα. Αλήθεια όμως, μπορούν να μας απαντήσουν οι Κυβερνήσεις τωρινή και προηγούμενη και η ΕΕ η σπατάλη του δημοσίου τομέα είναι η μισθοδοσία του ή οι δαπάνες ανάθεσης παντός είδους μελετών, έργων, εργολαβιών στον κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα; Δύο-τρία παραδείγματα :
α)Εταιρείες ενοικίασης καθαριστριών έναντι δημοσίων υπαλλήλων καθαριστριών, εταιρείες ενοικίασης φύλαξης κτιρίων έναντι κλητήρων ή φυλάκων; υπάρχουν τεχνικοοικομικές μελέτες που αποδεικνύουν ότι αυτη η επιλογή είναι οικονομικότερη από την κατευθείαν απασχόληση; Αν ανατρέξει κανείς στους τζίρους των αναφερόμενων εταιρειών θα δεί ποσά περίπου μυθικά κατά τη γνώμη μου. Ελεγχος των εταιρειών από την Αναθέτουσα Αρχή - Δήμόσιο Φορέα για το εάν υιοθετούν την εργατική νομοθεσία γίνεται και πρέπει να γίνεται;
β) "ληστεία" των ασφαλιστικών ταμείων από τις δαπάνες που χρεώνουν τα ιδιωτικα΄θεραπευτήρια στους ασφαλιστικούς φορείς ακόμη κι όταν αμείβονται εντός πολύ λογικού χρονικού διαστήματος (5-6μήνες). Ατομικές επιχειρήσεις και ΕΠΕ κάθε Γιατρός εντός των μεγάλων ιδιωτικών θεραπευτηρίων. γιατί αν όχι για φορολογικούς λόγους; Χορός εκατομμυρίων ευρώ στα ιδιωτικα΄θεραπευτήρια και γίνεται τέτοια επιδρομή στα δημόσια νοσοκομεία; Θα πάθουμε παράκρουση. Ζητάμε την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης των επιδομάτων των Δ.Υ όταν αυτά αφορούν και τις εφημερίες των γιατρών του Ε.Σ.Υ . Γιατί να παραμείνουν στο Ε.Σ.Υ και να μην ΄κατευθυνθούν στα ιδιωτικά θεραπευτήρια; Τι υποκρισία στην Ελλάδα η ιστορία των επιδομάτων.
Αναμένει να κατευνάσει η σημερινή Κυβέρνηση την κοινωνική αντίδραση βγάζοντας ένα δύο ονόματα στον αέρα;
γ) κατασκευή των έργων υποδομής και άλλων. Ποιος υπερτιμολογεί εάν υπερτιμολογεί; ο δημόσιος τομέας; ή ο ιδιωτικός; Ο δημόσιος αναθέτει ο ιδιωτικός υλοποιεί. Ο δημόσιος τομέας παραλαμβάνει στην πλειοψηφία των έργων. Και να δεχθώ την αήθεια μέρους (αδυνατώ να πιστέψω του συνόλου) των ελεγκτικών μηχανισμών του δημοσίου, αλλά έλεος.
7.Αναμένει να με πείσει η σημερινή Κυβέρνηση ότι η ΕΕ αυτή η νεοφιλεύθερη ΕΕ έχει δίκηο όταν βάλλεται έτσι εναντίον της ΄χώρας και δεχόμαστε ως "τιμωρούμενοι" μέχρι σήμερα την επιβολή αυτών των μέτρων; Προχωρήσαμε ως χώρα (εκτός αν έγινε και δεν επετεύχθη τίποτα) σε συμμαχίες με τις χώρες που επίσης δέχονται παρόμοιες πιέσεις Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία; Μόνο εμείς έχουμε ξεπεράσει το 3% του ορίου δημοσίου χρέους επί του ΑΕΠ της Συνθήκης του Μάαστριχτ; Γιατί επιλεγήκαμε εμείς ως χώρα; Το γεγονός του ρόλου του Ε.Μπαρόζο, της Χούμπνερ στα όργανα της ΕΕ έπαιξε κάποιο ρόλο ή όχι στο να αποσοβηθεί η επιλογή άλλης ή και άλλης χώρας για μία τέτοια επιβολή μέτρων; (Πρέπει βέβαια να παραδεχθώ ότι η χθεσινή ανακοίνωση του Πρωθυπουργού για συντονισμένη δράση της ΕΕ για τον κερδοσκοπικό ρόλο των διεθνών αγορών κάτι θετικό μου δημιούργησε).
8.Μιλούσε η ΕΕ για τη στήριξη της χώρας μέσω των ΚΠΣ όταν υπάρχει έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην οποία αναφέρεται ότι το 1/5 τουλάχιστον ΄των δαπανών των συγχρηματοδοτούμενων έργων γυρνα πίσω σε χώρες της ΕΕ ως ανάθεση έργων.
Εγώ άλλο ΠΑ.ΣΟ.Κ οραματίστηκα όπως και άλλη ΕΕ είχα οραματιστεί, την ΕΕ των πολιτών, την ΕΕ ως πυλώνα δημοκρατίας και αλληλεγγύης. Γιατί Δημοκρατία χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη, χωρίς αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, χωρίς πρόσβαση του συνόλου των πολιτών στα αγαθά της παιδείας και της υγείας τουλάχιστον, δεν νοείται κατά τη γνώμη μου.
Υ.Γ Αλήθεια το αντίστοιχο 10,7% του δημοσίου χρέους των ΗΠΑ της Αμερικής την οδηγούν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην πτώχευση;
Τέσσερις μήνες μετά τι αναρωτιέμαι ως πολίτης:
1. Βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση η ενοποίηση Υπουργείων, αλλά γιατί αργεί τόσο πολύ ο καθορισμός αρμοδιοτήτων των Υφυπουργών και άργησε τόσο πολύ ο ορισμός των Γενικών/ Ειδικών Γραμματέων;
2. Σαφώς θετικό και προοδευτικό το νομοσχέδιο για τον καθορισμό των προϋποθέσεων απόκτησης ιθαγένειας από τους αλλοδαπούς. Τι γίνεται όμως με το νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση των μεταναστών; Οταν μάλιστα αναμένονται θετικές επιπτώσεις τόσο στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων όσο και στην υλοποίηση στην πράξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
3. Πολύ αναφορά γίνεται στην πράσινη ανάπτυξη. Τι γίνεται με το ρόλο της κοινωνικής οικονομίας; εγκαταλείφθηκε; ή μπορούμε να αναμένουμε;
4, Η αναδιανομή του πλούτου και η κοινωνική δικαιοσύνη εξαντλείται στην αύξηση των 30 ευρώ που δόθηκε στις συντάξεις του ΟΓΑ και στην εφάπαξ υποστήριξη των 200 -300 ευρώ ; Είναι κοινωνικά δίκαιο ένα υπό συζήτηση φορολογικό νομοσχέδιο που συζητείται ότι θα καταργήσει το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ; Απόλυτα κατανοητό για τον ελεύθερο επαγγελματία που δηλώνει αυτό το εισόδημα να του ζητηθούν δαπάνες, για τον μισθωτό ή τον συνταξιούχο μου είναι περίπου αδιανόητο. Γιατί απλά αυτό το εισόδημα σηματοδοτεί το ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης (με στερήσεις)
5. Είναι τυχαίο που η εικόνα της Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας βάλλεται; Στα δικά μου μάτια δεν μοιάζει τυχαίο. Μου φαίνεται η προοδευτική φωνή της σημερινής Κυβέρνησης.(εννοώ από τους Υπουργούς). Το έμπειρο ΠΑ.ΣΟ.Κ που δεν είναι φοβικό, δεν διασπείρει φόβους. Η αλήθεια είναι πως ανέμενα περισσότερα και από τον Θ.Πάγκαλο, ενώ θετικά έχω εκπλαγεί από τους Χ.Παπουτσή και Φ.Πετσάλνικο.
Πρώην αριστερές φωνές εντός του κυβερνητικού σχήματος γιατί σιωπούν; Είναι δυνατόν σε πολυσυλλεκτικά κόμματα όπως το ΠΑ.ΣΟ.Κ και η Ν.Δ οι φωνές που διαφωνούν και προειδοποιούν να θεωρούνται απειλή; αυτή είναι η Δημοκρατία;
6. Πως θα πεισθώ εγώ που ανήκω στο 5,7% των πλουσιοτέρων Ελλήνων βάσει φορολογίας εισοδήματος, δεδομένου ότι δηλώνω άνω των 30.000 ευρώ ως μισθωτή του ευρύτερου δημοσίου τομέα ότι είναι κοινωνικά δίκαιο να υποστώ μείωση μισθού όταν είμαι από τους κατέχοντες αυτοκίνητο του 1993 (ρυπαίνω και το περιβάλλον παρότι δεν το οδηγώ) και 25% εξ'αδιαιρέτου οικοπέδου; Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω. Να θυμώσω ή να στεναχωρηθώ. Επιλέγω να θυμώσω και να παλέψω ΕΝΆΝΤΙΑ στην οικονομική πολιτική. Γιατί μια πολιτική που φέρνει τους απασχολούμενους ανά κλάδο ενάντια τον έναν στον άλλο είναι λαϊκίστικη και αντιδραστική. Είναι νεοφιλελεύθερη ακόμα κι αν έρχεται από μία σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση.
Δεν με πείθει αυτή η μονομερής πολιτική της Εθνικής Κυβέρνησης και της ΕΕ ενάντια στο δημόσιο και στο κρατικό για τα τεκταινόμενα και την κατάσταση της χώρας. Πρώτης προτεραιότητας η μείωση των δαπανών του δημοσίου τομέα για την ΕΕ και δεύτερης η άντληση πόρων από την αναμενόμενη φορολογική μεταρρύθμιση. Είμαι σαφώς υπέρ της μείωσης των δαπανών του δημοσίου τομέα. Αλήθεια όμως, μπορούν να μας απαντήσουν οι Κυβερνήσεις τωρινή και προηγούμενη και η ΕΕ η σπατάλη του δημοσίου τομέα είναι η μισθοδοσία του ή οι δαπάνες ανάθεσης παντός είδους μελετών, έργων, εργολαβιών στον κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα; Δύο-τρία παραδείγματα :
α)Εταιρείες ενοικίασης καθαριστριών έναντι δημοσίων υπαλλήλων καθαριστριών, εταιρείες ενοικίασης φύλαξης κτιρίων έναντι κλητήρων ή φυλάκων; υπάρχουν τεχνικοοικομικές μελέτες που αποδεικνύουν ότι αυτη η επιλογή είναι οικονομικότερη από την κατευθείαν απασχόληση; Αν ανατρέξει κανείς στους τζίρους των αναφερόμενων εταιρειών θα δεί ποσά περίπου μυθικά κατά τη γνώμη μου. Ελεγχος των εταιρειών από την Αναθέτουσα Αρχή - Δήμόσιο Φορέα για το εάν υιοθετούν την εργατική νομοθεσία γίνεται και πρέπει να γίνεται;
β) "ληστεία" των ασφαλιστικών ταμείων από τις δαπάνες που χρεώνουν τα ιδιωτικα΄θεραπευτήρια στους ασφαλιστικούς φορείς ακόμη κι όταν αμείβονται εντός πολύ λογικού χρονικού διαστήματος (5-6μήνες). Ατομικές επιχειρήσεις και ΕΠΕ κάθε Γιατρός εντός των μεγάλων ιδιωτικών θεραπευτηρίων. γιατί αν όχι για φορολογικούς λόγους; Χορός εκατομμυρίων ευρώ στα ιδιωτικα΄θεραπευτήρια και γίνεται τέτοια επιδρομή στα δημόσια νοσοκομεία; Θα πάθουμε παράκρουση. Ζητάμε την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης των επιδομάτων των Δ.Υ όταν αυτά αφορούν και τις εφημερίες των γιατρών του Ε.Σ.Υ . Γιατί να παραμείνουν στο Ε.Σ.Υ και να μην ΄κατευθυνθούν στα ιδιωτικά θεραπευτήρια; Τι υποκρισία στην Ελλάδα η ιστορία των επιδομάτων.
Αναμένει να κατευνάσει η σημερινή Κυβέρνηση την κοινωνική αντίδραση βγάζοντας ένα δύο ονόματα στον αέρα;
γ) κατασκευή των έργων υποδομής και άλλων. Ποιος υπερτιμολογεί εάν υπερτιμολογεί; ο δημόσιος τομέας; ή ο ιδιωτικός; Ο δημόσιος αναθέτει ο ιδιωτικός υλοποιεί. Ο δημόσιος τομέας παραλαμβάνει στην πλειοψηφία των έργων. Και να δεχθώ την αήθεια μέρους (αδυνατώ να πιστέψω του συνόλου) των ελεγκτικών μηχανισμών του δημοσίου, αλλά έλεος.
7.Αναμένει να με πείσει η σημερινή Κυβέρνηση ότι η ΕΕ αυτή η νεοφιλεύθερη ΕΕ έχει δίκηο όταν βάλλεται έτσι εναντίον της ΄χώρας και δεχόμαστε ως "τιμωρούμενοι" μέχρι σήμερα την επιβολή αυτών των μέτρων; Προχωρήσαμε ως χώρα (εκτός αν έγινε και δεν επετεύχθη τίποτα) σε συμμαχίες με τις χώρες που επίσης δέχονται παρόμοιες πιέσεις Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία; Μόνο εμείς έχουμε ξεπεράσει το 3% του ορίου δημοσίου χρέους επί του ΑΕΠ της Συνθήκης του Μάαστριχτ; Γιατί επιλεγήκαμε εμείς ως χώρα; Το γεγονός του ρόλου του Ε.Μπαρόζο, της Χούμπνερ στα όργανα της ΕΕ έπαιξε κάποιο ρόλο ή όχι στο να αποσοβηθεί η επιλογή άλλης ή και άλλης χώρας για μία τέτοια επιβολή μέτρων; (Πρέπει βέβαια να παραδεχθώ ότι η χθεσινή ανακοίνωση του Πρωθυπουργού για συντονισμένη δράση της ΕΕ για τον κερδοσκοπικό ρόλο των διεθνών αγορών κάτι θετικό μου δημιούργησε).
8.Μιλούσε η ΕΕ για τη στήριξη της χώρας μέσω των ΚΠΣ όταν υπάρχει έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην οποία αναφέρεται ότι το 1/5 τουλάχιστον ΄των δαπανών των συγχρηματοδοτούμενων έργων γυρνα πίσω σε χώρες της ΕΕ ως ανάθεση έργων.
Εγώ άλλο ΠΑ.ΣΟ.Κ οραματίστηκα όπως και άλλη ΕΕ είχα οραματιστεί, την ΕΕ των πολιτών, την ΕΕ ως πυλώνα δημοκρατίας και αλληλεγγύης. Γιατί Δημοκρατία χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη, χωρίς αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, χωρίς πρόσβαση του συνόλου των πολιτών στα αγαθά της παιδείας και της υγείας τουλάχιστον, δεν νοείται κατά τη γνώμη μου.
Υ.Γ Αλήθεια το αντίστοιχο 10,7% του δημοσίου χρέους των ΗΠΑ της Αμερικής την οδηγούν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην πτώχευση;
Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010
Ανοιξη, στην καρδιά, στην ψυχή, στη σκέψη σ'ένα "φοβικό" περιβάλλον
Μόλις επέστρεψα, από την εκδήλωση, συνιστωστών του ΣΥΡΙΖΑ όπως διεπίστωσα, για το Πρόγραμμα και Σύμφωνο Σταθερότητας.
Πήγα με φίλη για να ακούσουμε κυρίως το Κ.Βεργόπουλο (από τους σοβαρότερους αριστερούς διανοητές κατά τη γνώμη μου) και τον Α.Αλαβάνο.
Επειδή φύγαμε "γεμάτες", επειδή μας απαντήθηκαν ερωτήματα αναφορικά με το μονόδρομο του Προγράμματος Σταθερότητας ή όχι, επειδή μες στην υπερβολή μου ένιωσα ελπίδα, καθ'υπερβολή ίσως έψαξα για μία εικόνα που να συμβολίζει την Ανοιξη.
Σημείωση:Η εικόνα βρίσκεται στη δ/νση:artemistics.files.wordpress.com/2009/03
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
