Σκέψεις και απορίες σχετικά με τις προσδοκίες από μία σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση και δημοκρατική ΕΕ

Είμαι και δηλώνω από αυτούς που ανέμεναν τη σημερινή κυβέρνηση. Από αυτούς που προσδοκούσαν το ΠΑ.ΣΟ.Κ στην εξουσία και το ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή.
Τέσσερις μήνες μετά τι αναρωτιέμαι ως πολίτης:
1. Βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση η ενοποίηση Υπουργείων, αλλά γιατί αργεί τόσο πολύ ο καθορισμός αρμοδιοτήτων των Υφυπουργών και άργησε τόσο πολύ ο ορισμός των Γενικών/ Ειδικών  Γραμματέων;
2. Σαφώς θετικό και προοδευτικό το νομοσχέδιο για τον καθορισμό των προϋποθέσεων απόκτησης ιθαγένειας από τους αλλοδαπούς. Τι γίνεται όμως με το νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση των μεταναστών; Οταν μάλιστα αναμένονται θετικές επιπτώσεις τόσο στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων όσο και στην υλοποίηση στην πράξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
3. Πολύ αναφορά γίνεται στην πράσινη ανάπτυξη. Τι γίνεται με το ρόλο της κοινωνικής οικονομίας; εγκαταλείφθηκε; ή μπορούμε να αναμένουμε;
4, Η αναδιανομή του πλούτου και η κοινωνική δικαιοσύνη εξαντλείται στην αύξηση των 30 ευρώ που δόθηκε στις συντάξεις του ΟΓΑ  και στην εφάπαξ υποστήριξη των 200 -300 ευρώ ;  Είναι κοινωνικά δίκαιο ένα υπό συζήτηση φορολογικό νομοσχέδιο που συζητείται ότι θα καταργήσει το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ; Απόλυτα κατανοητό για τον ελεύθερο επαγγελματία που δηλώνει αυτό το εισόδημα να του ζητηθούν δαπάνες, για τον μισθωτό ή τον συνταξιούχο μου είναι περίπου αδιανόητο. Γιατί απλά αυτό το εισόδημα σηματοδοτεί το ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης (με στερήσεις)
5. Είναι τυχαίο που η εικόνα της Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας βάλλεται; Στα δικά μου μάτια δεν μοιάζει τυχαίο. Μου φαίνεται η προοδευτική φωνή της σημερινής Κυβέρνησης.(εννοώ από τους Υπουργούς). Το έμπειρο ΠΑ.ΣΟ.Κ που δεν είναι φοβικό, δεν διασπείρει φόβους.  Η αλήθεια είναι πως ανέμενα περισσότερα και από τον Θ.Πάγκαλο, ενώ θετικά έχω εκπλαγεί από τους Χ.Παπουτσή και Φ.Πετσάλνικο.
Πρώην αριστερές φωνές εντός του κυβερνητικού σχήματος γιατί σιωπούν; Είναι δυνατόν σε πολυσυλλεκτικά κόμματα όπως το ΠΑ.ΣΟ.Κ και η Ν.Δ οι φωνές που διαφωνούν και προειδοποιούν να θεωρούνται απειλή; αυτή είναι η Δημοκρατία;
6. Πως θα πεισθώ εγώ που ανήκω στο 5,7% των πλουσιοτέρων Ελλήνων βάσει φορολογίας εισοδήματος, δεδομένου ότι δηλώνω άνω των 30.000 ευρώ  ως μισθωτή του ευρύτερου δημοσίου τομέα ότι είναι κοινωνικά δίκαιο να υποστώ μείωση μισθού όταν είμαι από τους κατέχοντες αυτοκίνητο του 1993 (ρυπαίνω και το περιβάλλον παρότι δεν το οδηγώ) και 25% εξ'αδιαιρέτου οικοπέδου; Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω. Να θυμώσω ή να στεναχωρηθώ. Επιλέγω να θυμώσω και να παλέψω ΕΝΆΝΤΙΑ στην οικονομική πολιτική. Γιατί μια πολιτική που φέρνει τους απασχολούμενους ανά κλάδο ενάντια τον έναν στον άλλο είναι λαϊκίστικη και αντιδραστική. Είναι νεοφιλελεύθερη ακόμα κι αν έρχεται από μία σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση.
Δεν με πείθει αυτή η μονομερής πολιτική της Εθνικής Κυβέρνησης και της ΕΕ  ενάντια στο δημόσιο και στο κρατικό για τα τεκταινόμενα και την κατάσταση της χώρας. Πρώτης προτεραιότητας η μείωση των δαπανών του δημοσίου τομέα για την ΕΕ και δεύτερης η άντληση πόρων από την αναμενόμενη φορολογική μεταρρύθμιση. Είμαι σαφώς υπέρ της μείωσης των δαπανών του δημοσίου τομέα. Αλήθεια όμως, μπορούν να μας απαντήσουν οι Κυβερνήσεις τωρινή και προηγούμενη και η ΕΕ η σπατάλη του δημοσίου τομέα είναι η μισθοδοσία του ή οι δαπάνες ανάθεσης παντός είδους μελετών, έργων, εργολαβιών στον κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα; Δύο-τρία  παραδείγματα :
α)Εταιρείες ενοικίασης καθαριστριών έναντι δημοσίων υπαλλήλων καθαριστριών, εταιρείες ενοικίασης φύλαξης κτιρίων έναντι κλητήρων ή φυλάκων; υπάρχουν τεχνικοοικομικές μελέτες που αποδεικνύουν ότι αυτη η επιλογή είναι οικονομικότερη από την κατευθείαν απασχόληση; Αν ανατρέξει κανείς στους τζίρους των αναφερόμενων εταιρειών θα δεί ποσά περίπου μυθικά κατά τη γνώμη μου. Ελεγχος των εταιρειών από την Αναθέτουσα Αρχή - Δήμόσιο Φορέα για το εάν υιοθετούν την εργατική νομοθεσία γίνεται και πρέπει να γίνεται;
β) "ληστεία" των ασφαλιστικών ταμείων  από τις δαπάνες που χρεώνουν τα ιδιωτικα΄θεραπευτήρια στους ασφαλιστικούς φορείς ακόμη κι όταν αμείβονται εντός πολύ λογικού χρονικού διαστήματος (5-6μήνες). Ατομικές επιχειρήσεις και ΕΠΕ κάθε Γιατρός εντός των μεγάλων ιδιωτικών θεραπευτηρίων. γιατί αν όχι  για φορολογικούς λόγους; Χορός εκατομμυρίων ευρώ στα ιδιωτικα΄θεραπευτήρια και γίνεται τέτοια επιδρομή στα δημόσια νοσοκομεία; Θα πάθουμε παράκρουση. Ζητάμε την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης των επιδομάτων των Δ.Υ όταν αυτά αφορούν και τις εφημερίες των γιατρών του Ε.Σ.Υ . Γιατί να παραμείνουν στο Ε.Σ.Υ και να μην ΄κατευθυνθούν στα ιδιωτικά θεραπευτήρια; Τι υποκρισία στην Ελλάδα η ιστορία των επιδομάτων.
Αναμένει να κατευνάσει η σημερινή Κυβέρνηση την κοινωνική αντίδραση βγάζοντας ένα δύο ονόματα στον αέρα;
γ) κατασκευή των έργων υποδομής και άλλων. Ποιος υπερτιμολογεί εάν υπερτιμολογεί;  ο δημόσιος τομέας; ή ο ιδιωτικός; Ο δημόσιος αναθέτει ο ιδιωτικός υλοποιεί. Ο δημόσιος τομέας παραλαμβάνει στην πλειοψηφία των έργων. Και να δεχθώ την αήθεια μέρους (αδυνατώ να πιστέψω του συνόλου) των ελεγκτικών μηχανισμών του δημοσίου, αλλά έλεος.
7.Αναμένει να με πείσει η σημερινή Κυβέρνηση ότι η ΕΕ αυτή η νεοφιλεύθερη ΕΕ έχει δίκηο όταν βάλλεται έτσι εναντίον της ΄χώρας  και δεχόμαστε ως "τιμωρούμενοι" μέχρι σήμερα την επιβολή αυτών των μέτρων; Προχωρήσαμε ως χώρα  (εκτός αν έγινε και δεν επετεύχθη τίποτα) σε συμμαχίες με τις  χώρες που επίσης δέχονται παρόμοιες πιέσεις Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία; Μόνο εμείς έχουμε ξεπεράσει το 3% του ορίου δημοσίου χρέους επί του ΑΕΠ της Συνθήκης του Μάαστριχτ; Γιατί επιλεγήκαμε εμείς ως χώρα; Το γεγονός του ρόλου του Ε.Μπαρόζο, της Χούμπνερ στα όργανα της ΕΕ έπαιξε κάποιο ρόλο ή όχι στο να αποσοβηθεί η επιλογή άλλης ή και άλλης χώρας  για μία τέτοια επιβολή μέτρων; (Πρέπει βέβαια να παραδεχθώ ότι η χθεσινή ανακοίνωση του Πρωθυπουργού για συντονισμένη δράση της ΕΕ για τον κερδοσκοπικό ρόλο των διεθνών αγορών κάτι θετικό μου δημιούργησε).
8.Μιλούσε  η ΕΕ για τη στήριξη της χώρας μέσω των ΚΠΣ όταν υπάρχει έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην οποία αναφέρεται ότι το 1/5 τουλάχιστον ΄των δαπανών των συγχρηματοδοτούμενων έργων  γυρνα πίσω σε χώρες της ΕΕ ως ανάθεση έργων.

Εγώ  άλλο ΠΑ.ΣΟ.Κ οραματίστηκα όπως και άλλη ΕΕ είχα οραματιστεί, την ΕΕ των πολιτών, την ΕΕ ως πυλώνα  δημοκρατίας και αλληλεγγύης. Γιατί Δημοκρατία χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη, χωρίς αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, χωρίς πρόσβαση του συνόλου των πολιτών στα αγαθά της παιδείας και της υγείας τουλάχιστον,  δεν νοείται κατά τη γνώμη μου.

Υ.Γ Αλήθεια το αντίστοιχο 10,7% του δημοσίου χρέους των ΗΠΑ της Αμερικής την οδηγούν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην πτώχευση;