Σάββατο 16 Μαΐου 2009

Ενα ετεροχρονισμένο ευχαριστώ στη μητέρα μου, (με αφορμή τη γιορτή της)

Ξεκίνησα να γράφω αυτήν την ανάρτηση για τους αξιοπρεπείς ανθρώπους που συνάντησα στη ζωή μου, για τους ανθρώπους που τ'αφηρημένα ουσιαστικά ήθος, σεβασμός στην ανθρώπινη ύπαρξη, δικαιοσύνη, ειλικρίνεια (ντομπροσύνη) αλληλεγγύη είχαν υπόσταση και μετουσιώνονταν σε πράξεις. Γράφοντας συνειδητοποίησα πως πρωτίστως ήθελα να γράψω για τη μητέρα μου και έτσι συνεχίζω ένα ετεροχρονισμένο μεν, αλλά άξιο να ειπωθεί για εκείνη ευχαριστώ.
Της χρωστάω τον τρόπο που μ'έμαθε ν'αγαπώ και να σέβομαι.
Θυμάμαι όταν είμασταν μικροί (το σπίτι μας ήταν ακριβώς απέναντι από το δημόσιο δημοτικό σχολείο που πήγαμε), μας σήκωνε μισή ώρα πριν για ν'ετοιμάσουμε τον καφέ στον οδοκαθαριστή που τότε περνούσε σε καθημερινή βάση) και στον νεαρό που πουλούσε λουκουμά και κουλούρι. Η ρήση της γι αυτήν της την πράξη ήταν: "Θέλω ως παιδιά μου να μάθετε ότι πρωτίστως αξίξει το σεβασμό σας ο οδοκαθαριστής γιατί αυτός προλαμβάνει την ασθένεια και ύστερα ο γιατρός που τη θεραπεύει." Σεβασμός σε όλες τις ανθρώπινες υπάρξεις ανεξαρτήτως επαγγέλματος, prestige, εθνικότητας.
Αλληλεγγύη, ήταν μία άλλη έννοια που έκανε πράξη. Δεν της έφθανε ποτέ να είναι καλά μόνο η οικογένειά της. Ελεγε συχνά "δεν μπορείς παιδί μου να είσαι καλά όταν ο διπλανός σου πεινάει". Και το έκανε πράξη. Φρόντιζε το φαγητό των 4 ηλικιωμένων που γνώριζε στη ευρύτερη γειτονιά της. Δεν προλάβαινε και δεν επιθυμούσε να σκεφτεί ότι είναι πρόβλημα της πολιτείας, της εκκλησίας, των "άλλων". Η αδυναμία των άλλων ήταν και πρόβλημα δικό της. Και συνεχίζει ακόμη και σήμερα στα 69της χρόνια. Με ρωτάει και με "πιέζει" για τις ανάγκες των άλλων αδιαφορώντας για το εάν θα καλύψει πρώτα τη δική της. Απίστευτη αλληλεγγύη, αλλελεγγύη που συχνά με τον αδερφό μου δεν ντρέπομαι να το πω χαρακτηρίζουμε "κουταμάρα".
Συχνά τη ρωτώ, "πες μου πως χωρά τόση καλωσύνη στην ψυχή σου, πως την απέχτησες";

Τι θα πεί ζήλια, συμφέρον δε γνωρίζει. Δεν κατανοεί ποιά μπορεί να είναι η αιτία που αδέλφια δύνανται να διαρρήξουν τις σχέσεις τους.
Δεν ανακατεύεται ποτέ σε διαπληκτισμούς, "κουτσομπολιά", αξιοπρεπώς αποχωρεί και έχει πάντα μία δικαιολογία για την "μη αποδεκτή" πράξη του άλλου. Από τις βασικές λέξεις που χρησιμοποιεί είναι το "κατανόησε", "δεν πειράζει", "συγχώρεσε".
Πως έμαθε το σεβασμό και την αγάπη μία γυναίκα που γεννημένη μες στην Κατοχή, χάνει πολύ γρήγορα τη δική της μάνα;
Πολλές φορές προσπάθησα να εξηγήσω και να κατανοήσω πως, πως τόσος σεβασμός και καλωσύνη. Κανένας παράγοντας από μόνος του αλλά΄και συνδυαζόμενος με άλλους δεν ήταν αρκετός για να μου δώσει εξήγηση, Τα γονίδια, το περιβάλλον που μεγάλωσε, οι συνθήκες της ζωής της.
Σε αγαπώ τόσο πολύ καλή μου.
Κι ελπίζω πως όσο είσαι εν ζωή καταφέρνω και θα καταφέρνω να στο εκφράσω.
Χρόνια πολλά και καλά, καλά γεράματα σε όλες αυτές τις σοφές γυναίκες, (σαν τη δική μου μητέρα) που γνώριζαν και έδωσαν αγάπη χωρίς όρια και όρους τόση που έφθανε ακόμη και το ν'αρνηθούν τον εαυτό τους.

18 σχόλια:

  1. Εχω την τύχη να γνωρίζω αυτή την μάνα..Και έχω την άπειρη τύχη να είμαι φίλη με το παιδί που ανάθρεψε..Και μπορώ να πω με βεβαιότητα πως το μεγαλείο της ψυχής που την χαρακτηρίζει της χαρίστηκε απλόχερα από τη ζωή και εκείνη χωρίς δεύτερη σκέψη το μοιράζει σε όποιον έχει ανάγκη να αγαπηθεί, να στηριχθεί..
    Υ.Γ.Η κόρη μου με ρωτάει συχνά.Μαμά υπάρχουν άγγελοι στη γη; Κια γω χωρίς ενδοιασμούς της απαντώ..Ναι.Εχω βλέπεις άποψη προσωπική.Να την χαίρεσαι και να σε χαίρεται για πολλά, πολλά χρόνια φωτεινά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να χαίρεσαι τη μανούλα σου όσο μπορείς περισσότερο και νάστε πάντα καλά. Στο λέει κάποιος που έχασε τη μάνα του τόσο μα τόσο νέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Aγαπημένη μου carpe diem, πόσο σ'ευχαριστώ. Πόσο σημασία έχει για μένα το συναίσθημα, η σκέψη σου. Δεν θα κουραστώ να λέω πόσα σου χρωστώ, πόσο σ'αγαπώ. Εσύ καταλαβαίνεις το γιατί. Είναι δικό της το λέγε παιδί μου το σ'αγαπώ, λέγε παιδί μου τον καλό λόγο.
    Σωτήρια για μένα εκείνη η πρόταση εκεί στα 16. "Ελα να διαβάσουμε μαζί". Απίστευτη η φιλοξενία της μητέρα σου, (είδες η φωτιά ευτυχώς δεν ήταν στο εξοχικό). Πόσα θυμάμαι από εκείνη, πόσο τη θυμάμαι.
    Σε φιλώ
    Καλό σου βράδυ
    Σ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Leontokarde,
    σ'ευχαριστώ, σ'ευχαριστώ.Εχει ιδιαίτερη σημασία ο λόγος κάποιου με τέτοια "τραγική εμπειρία".
    Δεν μπορώ να πώ τίποτα άλλο. Απλώς σιωπώ και σ'ευχαριστώ.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είσαι πολύ τυχερή!
    Χρόνια της πολλά! Να τη χαίρεσαι!
    Επειδή κάπως έτσι ήταν και η μακαρίτισα η πεθερά μου, ήθελα να ρωτήσω μήπως είναι μικρασιατικής καταγωγής;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ....και μια τεχνική πληροφορία που ξέχασα: στη λίστα των ιστολογίων που παρακολουθώ το δικό σου μου το βγάζει μόνο με τον τίτλο του (που είναι τόσο ωραίος) χωρίς τον τίτλο και το χρόνο ανάρτησης του τρέχοντος ποστ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν μου αρέσουν καθόλου τα καλά λόγια και τα καλά σχόλια, αλλά σας γνωρίζω και τις δύο (την μητέρα σου λιγότερο βέβαια) και δεν μπορώ να μην παρατηρήσω ότι δεν θα μπορούσες να έχεις άλλη Μητερούλα ούτε κι αυτή άλλη Βαρβαρούλα, νά 'στε κι οι δυό σας πάντα καλά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Στην παραβολή του παραλυτικού ήταν λεει μια στοά με κολυμπήθρες, η λεγόμενη Προβατική, στα Ιεροσόλυμα και εκεί μαζεύονταν όλοι οι άρρωστοι γιατί το νερό ήταν ιαματικό και πότε-πότε κατέβαινε ένας άγγελος και τάραζε το νερό με τα φτερά του κι όποιος έμπαινε πρώτος μετά στην κολυμπήθρα γινόταν καλά. Και μέσα στους ταλαίπωρους ήταν κι ενας παραλυτικός. Και πηγαίνει σ' αυτόν ο Ιησούς και του λέει "θέλεις να γίνεις καλά;", κι εκείνος τι απαντάει; Δεν απαντάει "Φυσικά, θέλω να γίνω καλά" αλλά απαντάει "άνθρωπον ουκ έχω", δηλαδή δεν είχε κάποιον να τον βοηθήσει να κατέβει στο νερό μετά το πέρασμα του αγγέλου και πάντα προλάβαινε κάποιος άλλος να μπεί πρώτος. Μήπως αυτός δεν είναι και ο καημός όλων μας; Ανθρωπον ουκ έχω. Είμαστε λοιπόν εμείς αυτός ο άνθρωπος για κάποιους; Θα βρεθεί κάποιος άνθρωπος και για μάς; Οταν άκουσα την παραβολή το πρωτο που σκέφτηκα ήταν οτι εσύ θα ήσουν ο άνθρωπος γι' αυτόν τον παραλυτικό, όπως είσαι για τόσους άλλους. Και η μανούλα σου το ίδιο καθώς βλέπω τώρα... Να τη χαίρεσαι και να την αγαπάς πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Aγαπητέ Navarino's,
    ναι είναι μικρασιατικής καταγωγής και χαίρομαι που τα κατάλαβες. Το ένα της μέρος είναι από την Κύπρο και το άλλο από την Αττάλεια.
    Αν και αγράμματη, (μόλις Πέμπτη Δημοτικού) κουβαλά έναν απίστευτο πολιτισμό΄.
    Πολλοί άνθρωποι (μέσα σε αυτούς και ο γιατρός της) θεωρούν πως "βλέπει" πίσω από τα πράγματα, αυτόματα, χωρίς να το σκεφτεί.
    Αναφορικά τώρα με το δεύτερο σχόλιο, πρέπει να πω πως δεν ξέρω αρκετά πράγματα για τα blog. H "δασκάλα μου" και "μυήτρια " στη μπλογκόσφαιρα είναι η carpe diem. Εχθές το βράδυ κουβεντιάζαμε αυτό το πρόβλημα (το οποίο όπως καταλαβαίνεις )εγώ δεν ξέρω να το λύσω -εκείνη το ψάχνει, και βλέπουμε. Εάν καταλαβαίνεις τι έχει συμβεί και μπορείς να μου πείς ευπρόσδεκτο.
    Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Aνώνυμη ευχαριστώ για την μητέρα και την κρίση για μένα.
    Είμαστε δημιουργήματά της.Το πιστεύω
    Καλό μαγιάτικο απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλή αρχή στο "ιστολογείν"!... Αν κρίνω από τις δύο πρώτες αναρτήσεις σου, θα ξαναέρθω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Για το τεχνικό πρόβλημα το τσεκάρισα και σε άλλους που σε έχουν στα ιστολόγια που παρακολουθούν και είδα ότι συμβαίνει το ίδιο πράγμα: τους βγαίνει δηλαδή μόνο ο τίτλος του μπλόγκ σου και όχι το πρόσφατο θέμα, με αποτέλεσμα σε όλα να είσαι κάτω-κάτω τελευταία. Άρα το πρόβλημα υπάρχει σε σένα και αν θέλεις μπορείς να αποτανθείς στο φίλο μου τον tyler durden στο http://eco-cinema.blogspot.com/ είναι τσακάλι σε αυτά και καλό παιδί. Στο προφίλ του θα δεις και το e-mail του γράψτου το πρόβλημα και πέστου ότι σε παρέπεμψα εγώ. είμαι σίγουρος ότι θα το λύσει.
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλή αρχή και απο εμας, θα τα λεμε σιγουρα.
    Πολλους χαιρετισμους απο Βερολίνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπημένε μου Santa Cause, καλή αρχή και σε σένα. Ξέρω πως δεν σου αρέσουν τα καλά λόγια και αποσιωπάς πηγαίνοντας παρακάτω, χαίρομαι όμως πολύ που κάνεις παραχωρήσεις.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. SeaGull και Βenikos place, ευχαριστώ.
    Καλο βράδυ και εύχομαι το Νοέμβρη Benikos place να ξανάρθω στο Βερολίνο. Είχα έρθει πριν 2 χρόνια/. Να περνάτε καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Νavarino's, ευχαριστώ πολύ για την γρήγορη ανταπόκριση. Πέρασα ένα ολόκληρο απόγευμα με ένα φίλο πληροφορικό που προσπάθησε να το λύσει, δεν τα κατάφερε και έτσι θ'αποτανθώ στο φίλο σου.
    Ευχαριστώ και πάλι
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τί όμορφη ανάρτηση κι ας μην ήταν την ημέρα που έπρεπε! Μπράβο σε σένα αλλά το πιό μεγάλο μπράβο σε εκείνη. Να είναι γερή και δυνατή να μας δείχνει το δρόμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τσαλαπετεινέ,
    ευχαριστώ πολύ, είναι τόσο όμορφο να βλέπεις πως μοιράζεσαι παρόμοιες αξίες με τους ανθρώπους.
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή