Ο Μανούσος και το Βουνό

Το περασμένο Σάββατο παντρεύτηκε ένας μαθητής μου ο Αντώνης.
Μες στην εκκλησία θυμήθηκα έντονα τον πατέρα του το Μανούσο που δεν ζεί πια. Σκοτώθηκε όταν ο Αντώνης ήταν16 ετών. Του είχε αδυναμία, στο μικρότερο από τους δύο γιούς του.
Εμπαινα σπίτι τους από φοιτήτρια για να κάνω ιδιαίτερα στα δύο αγόρια.
Ο Μανούσος ήθελε να παρέχει στα παιδιά του ότι εκείνος ονειρεύτηκε και του το στέρησε η οικογένεια, η ζωή δεν ξέρω..
Τον ετρωγε που δεν είχε πάει σχολείο παρά μερικές τάξεις μόνο. Του το απαγόρεψε ο πατέρας του αν και πρώτος μαθητής, τον ήθελε στα πρόβατα.
Μου έλεγε και δεν θα το ξεχάσω ποτέ:
-Πήγαινα Β.στο βουνό 8 χρονών παιδί να βοσκήσω τα πρόβατα και φώναζα για να ακούω τη φωνή μου, να μη φοβάμαι. Φώναζα και άκουγα τον αντίλαλο. Και μετά ...δεν φοβόμουν..

Στη μνήμη του Μανούσου το Βουνό
ΥΓ. Αν και μ'αρέσει πολύ και η ερμηνεία ης Πόλυ Πάνου, επέλεξα την ερμηνεία της Ρ.Σακελλαρίου λόγω του βίντεο.