Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Στιγμές των διακοπών

Σκηνή 1η:
7.00 η ώρα το απόγευμα σε παραλία της Κεφαλονιάς. Μία νέα γυναίκα φθάνει στην παραλία, ακουμπά μία ξαπλώστρα, ένα καρεκλάκι θαλάσσης και φεύγει. Επιστρέφει σπρώχνοντας ένα νέο άντρα στο αναπηρικό καρότσι. Τον σπρώχνει μέχρι την άκρη της παραλίας. Φέρνει και ακουμπά ένα μπλέ τετράγωνο πλαστικό στο οποίο με τη βοήθειά της κάθεται ο άντρας. Σε δευτερόλεπτα  γέρνει το κορμί του και κάνοντας μερικές στροφές μπαίνει στη θάλασσα. Κολυμπά, κολυμπά για ώρα μαζί της.
Η θέληση, η δύναμη ζωής σε όλο της το μεγαλείο.
Από τις σκηνές που κρυφοκυττάς και θαυμάζεις, ντρέπεσαι μην σε δούν.

Σκηνή 2η:
Ειναι 12.00 η ώρα το μεσημέρι και οι δύο γυναίκες μπαίνουν  σε ένα "υπαίθριο μαγαζί -έκθεση", ν' αγοράσουν δύο πήλινες γλάστρες. Η μία  έχει ώρα να καπνίσει, δεν έχει βρεί και τσιγάρα και ζητά ένα από τον κύριο που τις εξυπηρετεί. Καπνίζει στριφτά, προσφέρεται να της στρίψει ένα τσιγάρο αλλά εκείνη ευγενικά αρνείται.
Αγοράζουν τις γλάστρες, τον πληρώνουν κι εκείνος με τα χρήματα στέλνει τον συγγενή του όπως αποδείχθηκε να πάρει τσιγάρα και πορτοκαλάδα.
Υμνος ζωής ξεχύνεται η πορεία ζωής του. Τρείς γιοι, ο ένας χαμένος από καρκίνο, μιλά γι αυτούς και τη γυναίκα του και το στόμα του στάζει αγάπη, όνειρο, ελευθερία, ταξίδια ψυχής και μυαλού. Πνιγμένος στα χρέη, όμως είναι σαφές ότι είναι αγωνιστής, όπως και η γυναίκα του όπως και τα παιδιά του.
Μιλά για το γιό του το φωτογράφο κι αναρωτιέσαι πως αρμονικά συνταξιδεύουν στο όνειρο.
Μιλά για τη γυναίκα του την κ.Δ. πως χόρευαν, πως την αγάπησε και την αγαπά και σε ταξιδεύει μαζί του. Μιλά για το θάνατο του παιδιού και δεν σε βαρύνει.
Μιλά για το εγγόνι που περιμένει, για τα "θετά" εγγόνια που ήρθαν μαζί με ζευγάρι αλλοδαπών που μένει σπίτι του και θαρρείς πως η καρδιά του κι η ψυχή του είναι απέραντες
Είναι η τελευταία μέρα στην Κεφαλονιά έχουν 2 ώρες αλλά ειναι διατεθειμένες να του τις δώσουν.

Σκηνή 3η:
9.30 η ώρα το βράδυ στον κήπο που "παραθερίζει" στα Ν.Στύρα.
-Να σου δώσω το φιλί της καληνύχτας, πατέρα. 
Του το δίνει. Εκείνος, ακουμπά το χέρι του στο μάγουλο και το κρατά...
- Τι έγινε μπαμπά;
-Θέλω να το φυλάξω, να φυλάξω το φιλί...
Πρωτόγνωρη συμπεριφορά για εκείνον παρά τα 72 του έτη. Εκπληκτη έκλαιγε.
Αραγε τα σκοτάδια ή καλύτερα τα ταξίδια του νού σε έναν άνθρωπο που υποφέρει από άνοια τον γυρίζουν σε αυτό που ήθελε και δεν του έφτασε ούτε μία ζωή για να το καταλάβει; Τι παράξενη η ζωή. Πως ξοδεύεται μερικές φορές.

18 σχόλια:

  1. Καλημερα και καλωσηρθες καλη μου φιλη ippoliti!

    Πολυ ομορφα και τα τρια στιγμιοτυπα που διηγεισαι και ειναι ολα μαθηματα ζωης για πολλους απο εμας, που βλεπουμε τα πραγματα μονο απο τη δικη μας οπτικη γωνια και νομιζουμε οτι τα εχουμε δει ολα..

    Να σαι καλα!
    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Elva μου σε φιλώ κι εγώ. Οντως πολύ όμορφα στιγμιότυπα και συγκλονιστικά.
    Παράξενη, όμορφη και σύντομη η ζωή.
    Να'σαι και σύ πολύ καλά.
    Θα τα πούμε σε μία εβδομάδα, φεύγω για ένα υπόλοιπο διακοπών
    ΥΓ Διακοπές έκανες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παράξενη, όμορφη και σύντομη η ζωή...
    για να μην τη ζούμε με κέφι, όρεξη κι αγάπη.


    Την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αντεύχομαι Τσαλαπετεινέ την καλησπέρα. Ξέρεις γράφω το όνομά σου της μπλογκόσφαιρας και φαντάζομαι τα ταξίδια σου.
    Πόσο δίκηο έχεις, νομίζω, για να μην τη ζούμε και γιατί άραγε, με΄κέφι όρεξη κι αγάπη τη ζωή μας;
    Να'σαι καλά, πολύ καλά!
    ΥΓ Εξακολουθεί η μουσική σου να μου κρατάει συντροφιά μέχρι να φύγω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ο άνθρωπος είναι πολύ εγωιστής για να δεί τριγύρω του.
    Τα θεωρεί ολα δεδομένα.
    Το να ξέρεις να ζείς κ να παλεύεις για όμορφες στιγμές ειναι θέμα παιδείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Vasiliki καλημέρα και καλώς ήρθες. Εχεις νομίζω πολύ δίκηο, θέμα παιδείας και ψυχής να παλεύεις για την ομορφιά της ζωής.
    Καλή σου ημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιατί να μην είναι αυτές οι "στιγμές των διακοπών", "στιγμές της ζωής" (χωρίς διακοπές!);!... ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρα SeaGulL.Δεν ξέρω να σου απαντήσω γιατί, ίσως γιατί στις διακοπές χαλαρώνεις και βλέπεις, δεν είμαι σίγουρη.
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. με τσάκισες - ειδικά η τρίτη σου σκηνή, με συγκίνησε αφάνταστα
    Ι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλή μου Ι.η ζωή είναι αυτή και αυτή.
    Να'σαι καλά, να'μαστε καλά
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ναι, akrat, έρχεται και το φθινόπωρο δροσερό κι άντε να δούμε τι άλλο θα φέρει.
    Να'σαι καλά
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλημερα, ippoliti μου :)

    Φετος λογω υποχρεωσεων το προγραμμα δεν ειχε διακοπες, αλλα αυτο που μετραει ειναι να ειμαστε καλα και να αντεχουμε με ολα αυτα που βλεπουμε γυρω μας!

    Σε φιλω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Elva μου με πολύ καθυστέρηση λόγω του ότι δεν είχα υπολογιστή στο σπίτι μία εβδομάδα σου απαντώ ευχόμενη να 'σαι καλά, να αντέχεις και να αντέχουμε και είμαστε εδώ στις επάλξεις/
    Καλό σου βράδυ
    σε φιλώ κι εγώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Συγκινητικές και οι τρεις σκηνές. Θα σχολιάσω την πρώτη. Κάποτε φίλος που γύρισε από ταξίδι στην κεντρική Ευρώπη μου είπε "εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι ότι έχουν πολλούς αναπήρους. Στον δρόμο βλέπεις συνέχεια κάποιον να σπρώχνει αναπηρικό καροτσάκι". "Όχι φίλε μου", του είπα, "εκεί τους βγάζουν έξω και τους κάνουν βόλτα να πάρουν αέρα". Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλησπέρα, Ντίνο. Θα συμφωνήσω μαζί σου απόλυτα, "εκεί τους βγάζουν έξω", δε ντρέπονται. Η ζωή ανήκει σε όλους, νομίζω κι εμείς το μαθαίνουμε σιγά σιγά.
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλή σου μέρα καλή μου.Σε συνάντησα στην πολύ καλή φίλη την Elva και είπα ας κάνω μια βόλτα για κανένα καφεδάκι πρωινό και νάμε.
    Μα τον Τουταγχαμόν με γαλήνεψε το κείμενό σου και να είσαι καλά.Ξέρεις τούτους τους καιρούς τα όμορφα και τα ανθρώπινα μπαίνουν σε δεύτερη τρίτη και βάλε μοίρα.Κοίτα τώρα λέω τα "ανθρώπινα"σαν αυτά που ζούμε τα άθλια που μας επιβάλονται,που μας ταπεινώνουν και που μας γυρίζουν σε Μεσαίωνα, δεν είναι ανθρώπινα.Όπως καταλαβαίνεις εννοώ αυτά τα τρυφερά,τα γλυκά τα υψηλά των συναισθημάτων που δεν μένει πια καιρός να τα ζήσουμε πολύ περισσότερο να τα δούμε.Και αυτό είναι το χειρότερο απ΄ όλα,μας θάβουν,μας εξεφτελίζουν,μας μικραίνουν και γω λέω όχι,δεν πρέπει να το επιτρέψουμε,δεν πρέπει να παραδωθούμε.Ας μπορέσουμε να κρατήσουμε φυλαχτό μας αυτές τις σκηνές αυτές τις αλήθειες.
    Να είσαι καλά και να τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλησπέρα Black Bedlam.
    Tι να σου πώ, πόσο συμφωνώ με ότι έγραψες. Μας μικραίνουν, μας εξεφτελίζουν, οι μικροί, οι τιποτένιοι, οι αναξιοπρεπείς. Που νομίζουν κιόλας ότι μας σώζουν.
    Μικρές στιγμές τέτοιες όντως όαση τους χαλεπούς αυτούς καιρούς.
    Να'σαι και συ καλά και ναι θα τα λέμε
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή