Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

μία ιστορία που μου διηγήθηκαν για τις ....λάθος επιλογές

Τι γίνεται όταν το λιοντάρι χάνει την προβιά του; όταν μετατρέπεται σε ένα φοβισμένο γατί; ένα γατί που φοβάται να πατήσει τα πόδια του, που πιά έγιναν ποδαράκια;
Τι να του πείς; έκανες λάθος επιλογή; το ήξερε, όταν μπορούσε να καταλάβει, γιατί τώρα δεν μπορεί, τώρα η μνήμη τον άφησε και ο νούς ταξιδεύει ποιός ξέρει πού...Ομως τι παράξενη η ζωή. Μάλλον εάν ξαναξεκίναγε την ίδια επιλογή θα έκανε.
Μία επιλογή που δεν γνωρίζει από αγάπη. "Πως μπορείς βρέ Δ. να εμπιστεύεσαι γυναίκα που άφησε το παιδί της;" Ομως εκείνος την εμπιστεύτηκε. Την ερωτεύτηκε; μάλλον ναι; την αγάπησε; ποιός ξέρει;
Τον αγάπησε; ποιός ξέρει; τον ερωτεύτηκε; μάλλον ναι. Ομως και για τους δυό, ο εαυτός τους ήταν πάνω από όλα για χρόνια. Δύο αγρίμια που ήξεραν το θέλω τους πολύ καλά, το διεκδικούσαν, σε μία διαρκή πάλη για χρόνια. Φαίνεται πως ήταν τόσο τυφλωμένοι από το θέλω τους που αδιαφορούσαν τόσο για το πλήθος όσο και για το μέγεθος των πληγών που προκαλούσαν.
Το λιοντάρι και η λιονταρίνα. Αγέρωχοι στην όψη, στην κορμοστασιά, τόσο φοβισμένοι όμως στην ψυχή, τόσο "ανίκανοι" μάλλον να αγαπήσουν. Κακός οδηγός τόση ανασφάλεια. Τα χρόνια πέρναγαν, εκείνος άρχισε να καταλαβαίνει ότι κάτι δεν έπραξε σωστά, ότι πλήγωνε, δεν μπορούσε και να μην πληγώνει. Δεν το ήθελε, αλλά ...τον ξεπερνούσε μάλλον.
Η επιλογή του τον ταλαιπωρούσε, όμως ήταν σταθερή επιλογή. Την ήθελε πάντα, ακόμα και με αυτήν τη συνεχή πάλη. Ακόμη κι όταν ...σαν σκυλί τον έδιωξε.
Τον έδιωξε η λιονταρίνα και του ξανάνοιξε η ελαφίνα την πόρτα, τον δέχθηκε μετά από 28 χρόνια, ωσάν να μην είχε περάσει μία μέρα, κι εκείνος ...της φέρθηκε ...ως νυφίτσα. Την δάγκωσε όταν κατάλαβε ότι μπορούσε να γυρίσει ξανά πίσω στην ...σκληρόκαρδη; λιονταρίνα του.,
Στο μεγαλείο που του προσφέρθηκε ανταποκρίθηκε με μικροψυχιά, κι όχι γιατί έφυγε, γιατί γύρισε στη λιονταρίνα του, όσο γιατί δεν ήθελε να σηκώσει την ευθύνη της επιλογής του. Τι αδυναμία!
Και τώρα ανήμπορος από την αρρώστια, αναρωτιέται ποιά είναι αυτή η λιονταρίνα;
ποιό είναι αυτό το σπίτι; το σπίτι που ζεί; δεν το αναγνωρίζει, δεν υπάρχει δα και καμμιά φωτογραφία δική του, των παιδιών του, δική τους.
Που να βρεί η μνήμη να πατήσει;
Κι η λιονταρίνα παραπονιέται πως ...ταλαιπωρείται. Σκληρή όπως πάντα, παρότι έχει τη δυνατότητα να δώσει τη λύση που θα εξυπηρετούσε και τους δύο, δεν την επιλέγει. Τη λύση που θα της επέτρεπε να έχει τα θέλω της και εκείνος την ηρεμία του δεν την επιλέγει ακόμα.
Νιώθει πως μειώνεται ο τραπεζικός της λογαριασμός.
Θα΄ρθουν γεράματα σκέφτεται και επιχειρηματολογεί σε όσους προσπαθούν να την πείσουν. Ηρθαν, δεν θα έρθουν, ήρθαν.
Την ύστατη στιγμή θα υπερισχύσει η αγάπη;

12 σχόλια:

  1. Ποια αγάπη;;; Εδώ μιλάμε για σχέση εξάρτησης και συμφέροντος. Μόνο αληθινή αγάπη δεν υπάρχει.

    Η ελαφίνα θα βρει το δρόμο της, δεν τη φοβάμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια παραβολή δοσμένη με πολλή δύναμη και που για μια ακόμη φορά αναδεικνύει τα αβυσσαλέα και τα αχαλίνωτα της ανθρώπινης ψυχής!
    Συγχαρητήρια ippoliti μου και εύχομαι μόνο ...ως γραφιάς να εμπλέκεσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ Καλησπέρα Μάνο. Είδα στο γραφείο την απάντησή σου, λίγη ώρα πριν φύγω κι ομολογώ ότι μ'εξέπληξε η τόσο ξεκάθαρη ματιά.
    Καλό βράδυ

    @Καλησπέρα καλέ μου Ναvarino. Όντως αβυσσαλέα και αχαλίνωτα τα της ανθρώπινης ψυχής, πολλές φορές κι όχι ενίοτε νομίζω.
    Μ'άρεσε τόσο η ευχή σου.
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν θα σχολιάσω την ιστορία περ σε - χρόνια τώρα απλώς πιστεύω ότι το καλό ή το κακό που κάνουμε, το παίρνουμε πίσω, με άλλο τρόπο, από άλλον άνθρωπο, δεν έχει σημασία.
    Θα σταθώ όμως στη γραφή. Θα'θελες να δουλέψεις και να επεκτείνεις την ιστορία? Για τα γούστα μου είναι απίστευτα καλογραμμένη (να τολμήσω να υπερβάλω μιλώντας για λυρικότητα?)
    φιλιά
    Ιβάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπημένη μου Ιβάνα, θα συμφωνήσω πως το καλό ή το κακό το παίρνουμε πίσω (αρκετές φορές αν όχι πάντα). Όσο για τη γραφή, πόσο σε ευχαριστώ, πόσο μου άρεσε η υπερβολή σου όπως λές περί λυρικότητας.
    Σου στέλνω κι εγώ τα φιλιά μου και τη φιλία μου
    καλή αντάμωση στο "υπαίθριο καπνιστήριο"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έχω περάσει πολλές φορές και έχω διαβάσει το κείμενο σου.. Εκτός από αλληγορικό, μου φαίνεται και πως κάπου απευθύνεται, για αυτό το λόγο και δε πήρα..ούτε θα πάρω θέση..Την καλησπέρα μου θα σου αφήσω..και ότι μας έλειψαν οι αναρτήσεις σου.. ελπίζω να διαβάσουμε ξανά σκέψεις σου (όπως κ της capre diem).. Καλό βράδυ φίλη μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλή μου roadartist, εκτός από καλλιτέχνις, επίτρεψέ μου να πώ πως κι είσαι κι ευαίσθητη. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, νομίζω ομοίως κι η carpe diem, ομολογώ ότι γρήγορα θά τα ξαναπούμε μέσω των αναρτήσεων
    Σου στέλνω πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η αγάπη είναι περίεργη και όρια δεν έχει.
    Ωραίες οι αναρτήσεις σου ippoliti_ippoliti.
    Τώρα που έβαλα σε κάποιο δρόμο την ιστοσελίδα μου (είμαι νεόκοπος στο διαδίκτυο) θα μπορώ να παρακολουθώ τις ιστοσελίδες των φίλων.
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπέρα Dinos-Art, και καλώς ήρθες
    πραγματικά περίεργη η αγάπη/
    Ευχαριστώ για το σχόλιο των ωραίων αναρτήσεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Απίστευτη ανάρτηση!
    Η σχέση που στηρίχθηκε στον υπολογισμό και στη μικροψυχία, χωρίς αμοιβαία αγάπη είναι πάντα καταδικασμένη να πνίγεται στο μίσος και στη βαρυγκωμιά!
    Όχι δεν θάρθει ποτέ η αγάπη! Η λιονταρίνα και ένα βήμα πριν το θάνατο να φθάσει, πάντα θα πιστεύει ότι έχει χρόνια ακόμη μπροστά της, να χαρεί τη ζωή της όπως αυτή την εννοεί, και ό,τι στέκεται εμπόδιο σ' αυτή της τη "χαρά" το ποδοπατάει χωρίς οίκτο!
    Ναι κι εγώ την ελαφίνα δεν τη φοβάμαι!!
    Ξέρει ποια είναι και τι γυρεύει! Ξέρει πόσο αξίζει! Γι' αυτό συνεχίζει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπητή μου marianonice.Επίτρεψέ μου το αγαπητή μου γιατί το νιώθω, διαβάζω και ξαναδιαβάζω το σχόλιό σου από προχθές που το είδα.
    Μ'εντυπωσίασε η οξυδέρκεια, ομολογώ ότι δεν φανταζόμουν τίποτα από όσα ανέφερες κι έρχομαι εκ των υστέρων να συμφωνήσω απολύτως.
    Πολύ καλή χρονιά σου εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τίποτε οξυδερκές δεν είπα...
    Απλά η αλήθεια είναι μοναδική και αυθεντική, γι' αυτό και αναγνωρίζεται αμέσως από όλους...
    Καλή χρονιά και σε σένα γλυκειά μου!
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή