Επαναφορά

Αρκετός καιρός μακριά από το blog.  Αλλαγές πολλές στη ζωή μου, πέθαναν και οι δύο μου γονείς, ένα σοβαρότατο χειρουργείο ο αδελφός μου, ευτυχώς βγήκε νικητής στη ζωή, μία αλλαγή τόπου για περίπου 16  μήνες σε ένα πανέμορφο νησί, πρόσφατη επαναφορά στην Αθήνα στο ίδιο προάστιο αλλά σε ένα διαφορετικό σπίτι (γράφω και ατενίζω την Πάρνηθα απέναντι), αποχώρηση από τον πολιτικό χώρο που δραστηριοποιούμουν, έναρξη ενός μεταπτυχιακού, εγκατάλειψη σχέσεων που φθάρησαν, φροντίδα σχέσεων που παραμένουν ανέπαφες, νέοι άνθρωποι λόγω και της διαμονής στο νησί και ....επαναφορά ανάγκης ανώνυμης προσωπικής  έκφρασης. Πολύτιμο τελικά το blog. Παρατηρώντας ένα μικρό πρόβλημα μνήμης (που είναι η αλήθεια και νεαρή το είχα παρατηρήσει αλλά είχα καθησυχασθεί από το γιατρό) θυμήθηκα τόσα πολλά διαβάζοντας αυτές τις μέρες παληές μου αναρτήσεις, σχόλια.. Πολύτιμη η μνήμη για να συνεχίσεις. 

Γειά σου κόσμε

Η ζωή είναι ωραία-Καλλιόπη Βέττα

Μου έλειψε το blog, κι επειδή δεν μπορώ πολλά να γράψω, ένα τραγούδι θετικό! 

Παρά τις τόσες ασχήμιες που μας περιβάλλουν

Ατιτλο

Μετά από ένα σύντομη νοσηλεία, μία δεύτερη για χειρουργείο στο θώρακα γεγονός που με απέτρεπε και ακόμη θα μ'αποτρέπει για κάποιο καιρό από πορείες με χημικά, έναν φόβο που έφυγε και που κι ίδια δεν είχα συνειδηποιήσει το μέγεθός του, συνειδοποίησα όμως το μέγεθος της χαράς μου, της ελευθερίας που ένιωσα όταν ο γιατρός με πήρε να μου πεί πως η βιοψία είναι πεντακάθαρη κι επρόκειτο απλώς για μία υπερπλασία ούτε καν καλοήθη όγκο, ένα βαθύ ευχαριστώ στον αδελφό μου, στη νύφη μου, στις φίλες μου που ως δίκτυο αλληλεγγύης δεν με άφησαν στιγμή μόνη μου, στον άντρα που παρέστη στο χειρουργείο μου. Ενα βαθύ ευχαριστώ στη φίλη μου που με την επιμονή της κόντρα στο τι υποστήρίζαν οι άλλοι επέμενε για το τί μπορεί να μου συμβαίνει. Κι είχε δίκηο.
Τώρα  μπορώ να ατενίζω ξανά με διάθεση χαράς, αισιοδοξίας, κουράγιου, διάθεση αγώνα για το σκληρό 2013 που μας αναμένει και διάθεση παραμυθιού τις γιορτές που πλησιάζουν.

Χρόνια πολλά, χρόνια έρωτα, αγάπης, εργασίας, δημιουργικότητας κι αγώνα για να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας γιατί ζωή αξιοπρεπής μας πρέπει και μας αξίζει! Μία χρονιά θετικών ανατροπών να παλέψουμε να είναι το 2013.

 

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΗΜΕΡΑ

Θα μείνει κανείς στο σπίτι του σήμερα που ψηφίζεται το
ΝΕΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗΣ ΜΑΣ,

Ψηφίζουν ότι δεν τόλμησαν 2 δικτατορικα΄καθεστώτα ως είπε κι ο Δ.Στρατούλης, (Μεταξά και Παπαδόπουλου) μείωση του κατώτατου μισθού κι ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ;

14 Νοεμβρίου 2012 Πανευρωπαϊκή απεργία

Επειδή τα κοινωνικά αγαθά μετατρέπονται σε εμπορεύματα,
επειδή καταρρέουν τα πάντα, δημόσιο σχολείο, δημόσιο νοσοκομείο,
επειδή ξεπουλούν μέχρι και το νερό, (σε λίγο θα πωλήσουν και τον αέρα που αναπνέουμε),
επειδή ξεκινάει ο εφιάλτης
τι μας μένει παρά να δείξουμε την αντίστασή μας

Σμύρνη

Σμύρνη.
Πήγα μόνη μου στην απογευματινή παράσταση. Ηθελα μόνη μου να δώ το ντοκυμαντέρ, να αφεθώ σε μνήμες που είχα γιατί μου τις διηγήθηκαν,  σε ότι μου πέρασε ο πατέρας από διηγήσεις του παππού του μετέπειτα πλαστηρικού πρωτοπαλλήκαρου.
Τη Σμύρνη τη νιώθεις, την έχεις μέσα σου, το άκουγα από τις 2 γυναίκες ιστορικούς 2ης και 3ης γενιάς και καταλάβαινα ακριβώς ότι έλεγαν. Το ίδιο νιώθω κι εγώ. Πέρα ως πέρα μικρασιάτισσα 3ης γενιάς.
Η γιαγιά μου η Ελένη ζούσε σε παράγκα στον Ταύρο,  όμως το παιδί της το έστελνε στο ιδιωτικό σχολείο.
Πολιτισμός, πολιτισμός κι η συλλογική μνήμη μεταλαμπεδεύεται, κληρονομείται, την έχεις μέσα σου ως τα γονίδια.