Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

μία ιστορία που μου διηγήθηκαν για τις ....λάθος επιλογές

Τι γίνεται όταν το λιοντάρι χάνει την προβιά του; όταν μετατρέπεται σε ένα φοβισμένο γατί; ένα γατί που φοβάται να πατήσει τα πόδια του, που πιά έγιναν ποδαράκια;
Τι να του πείς; έκανες λάθος επιλογή; το ήξερε, όταν μπορούσε να καταλάβει, γιατί τώρα δεν μπορεί, τώρα η μνήμη τον άφησε και ο νούς ταξιδεύει ποιός ξέρει πού...Ομως τι παράξενη η ζωή. Μάλλον εάν ξαναξεκίναγε την ίδια επιλογή θα έκανε.
Μία επιλογή που δεν γνωρίζει από αγάπη. "Πως μπορείς βρέ Δ. να εμπιστεύεσαι γυναίκα που άφησε το παιδί της;" Ομως εκείνος την εμπιστεύτηκε. Την ερωτεύτηκε; μάλλον ναι; την αγάπησε; ποιός ξέρει;
Τον αγάπησε; ποιός ξέρει; τον ερωτεύτηκε; μάλλον ναι. Ομως και για τους δυό, ο εαυτός τους ήταν πάνω από όλα για χρόνια. Δύο αγρίμια που ήξεραν το θέλω τους πολύ καλά, το διεκδικούσαν, σε μία διαρκή πάλη για χρόνια. Φαίνεται πως ήταν τόσο τυφλωμένοι από το θέλω τους που αδιαφορούσαν τόσο για το πλήθος όσο και για το μέγεθος των πληγών που προκαλούσαν.
Το λιοντάρι και η λιονταρίνα. Αγέρωχοι στην όψη, στην κορμοστασιά, τόσο φοβισμένοι όμως στην ψυχή, τόσο "ανίκανοι" μάλλον να αγαπήσουν. Κακός οδηγός τόση ανασφάλεια. Τα χρόνια πέρναγαν, εκείνος άρχισε να καταλαβαίνει ότι κάτι δεν έπραξε σωστά, ότι πλήγωνε, δεν μπορούσε και να μην πληγώνει. Δεν το ήθελε, αλλά ...τον ξεπερνούσε μάλλον.
Η επιλογή του τον ταλαιπωρούσε, όμως ήταν σταθερή επιλογή. Την ήθελε πάντα, ακόμα και με αυτήν τη συνεχή πάλη. Ακόμη κι όταν ...σαν σκυλί τον έδιωξε.
Τον έδιωξε η λιονταρίνα και του ξανάνοιξε η ελαφίνα την πόρτα, τον δέχθηκε μετά από 28 χρόνια, ωσάν να μην είχε περάσει μία μέρα, κι εκείνος ...της φέρθηκε ...ως νυφίτσα. Την δάγκωσε όταν κατάλαβε ότι μπορούσε να γυρίσει ξανά πίσω στην ...σκληρόκαρδη; λιονταρίνα του.,
Στο μεγαλείο που του προσφέρθηκε ανταποκρίθηκε με μικροψυχιά, κι όχι γιατί έφυγε, γιατί γύρισε στη λιονταρίνα του, όσο γιατί δεν ήθελε να σηκώσει την ευθύνη της επιλογής του. Τι αδυναμία!
Και τώρα ανήμπορος από την αρρώστια, αναρωτιέται ποιά είναι αυτή η λιονταρίνα;
ποιό είναι αυτό το σπίτι; το σπίτι που ζεί; δεν το αναγνωρίζει, δεν υπάρχει δα και καμμιά φωτογραφία δική του, των παιδιών του, δική τους.
Που να βρεί η μνήμη να πατήσει;
Κι η λιονταρίνα παραπονιέται πως ...ταλαιπωρείται. Σκληρή όπως πάντα, παρότι έχει τη δυνατότητα να δώσει τη λύση που θα εξυπηρετούσε και τους δύο, δεν την επιλέγει. Τη λύση που θα της επέτρεπε να έχει τα θέλω της και εκείνος την ηρεμία του δεν την επιλέγει ακόμα.
Νιώθει πως μειώνεται ο τραπεζικός της λογαριασμός.
Θα΄ρθουν γεράματα σκέφτεται και επιχειρηματολογεί σε όσους προσπαθούν να την πείσουν. Ηρθαν, δεν θα έρθουν, ήρθαν.
Την ύστατη στιγμή θα υπερισχύσει η αγάπη;

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

΄Ποιός πληρώνει σε αυτήν τη χώρα; (σκέψεις περί φορολογίας κα)

Ακουγα εχθές στην ΕΤ3, μία συζήτηση μεταξύ εκπροσώπων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ. Κι ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ μιλούσε υπέρ ενός φορολογικού συστήματος που δεν θα χαρίζει φόρους στις πολυεθνικές και στις Ανώνυμες Εταιρείες.
Ποιά κυβέρνηση σήμερα δύναται να επιβάλλει φόρους (φόρους επί των εισοδημάτων) χωρίς να λάβει υπόψιν της τους φορολογικούς παραδείσους άλλων χωρών του πλανήτη; πόσες είναι οι πολυεθνικές που όχι μόνο τον εθνικό χώρο εγκατέλειψαν αλλά τον ευρωπαϊκό και εν γένει το δυτικό;
Τι πράτει μία κυβέρνηση; εμένα σαφές μου είναι ότι ανάμεσα στο κόστος να χαθούν θέσεις εργασίας και να εισπράξει φόρους, προτιμά το πρώτο,ιδίως όταν μπορεί και πρέπει να ελέγξει πόσες θέσεις εργασίας διατηρούνται ή δημιουργούνται από την επανεπένδυση των κερδών.
Διεύρυνση της φορολογικής βάσης; Την θέλουμε ή όχι; δεν πρέπει να πληρώσουν αναλογικά ολοι άμεσους φόρους; γιατί το ΑΕΠ της Πελοποννήσου την κατατάσσει τη 2η φτωχότερη περιφέρεια της ΕΕ, μία θέση κάτω από την Ηπειρο;
Εμείς που ζούμε σε αυτήν τη χώρα, παραδεχόμαστε ότι υπάρχουν εισοδήματα που δεν δηλώνονται; και βεβαίως υπάρχουν κακές χρονιές, ζημιές των αγροτών. Ομως δεν είναι κάθε χρόνο ζημιογόνα η αγροτική παραγωγή, ούτε κάθε χρόνο ζημιογόνα η εμπορική μικροεπιχείρηση. Οιευθύνες οι δικές μας; η συμμετοχή μας στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν; παραδεχόμαστε ότι εισοδήματα αποκρύπτονται ακόμη και υπηρεσιών γιατί ο κατέχων αγροτική γη δηλώνει αγρότης; έλεος.
Κεφαλικός φόρος, τι μέγιστη διαστρέβλωση, ονομάζεται η κρατική προσπάθεια, της φορολόγησης των εισοδημάτων των ελεύθερων επαγγελματιών. Κάθε μήνα έρχομαι σε συνεννόηση με το γιατρό της μητέρας ότι δεν δύναμαι να δεχθώ να μην μου κόβει απόδειξη,έστω τη μισή, πληρώνω για 10 λεπτά δουλειά (κλειδώθηκα απέξω) 100 ευρώ, γιατί η κομμώτρια να με ρωτά εάν με πειράζει να μου δώσει απόδειξη 5 5 ευρώ για 20. Ποιός θα πληρώσει σε αυτό το κράτος; κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια.
Εχουμε ευθύνη αναλογικά βεβαίως διαφορετική ο καθένας, αναλόγως των εισοδημάτων του, έναντι αυτού του κράτους.
Ελεγχος στην ιδιωτική υγεία, στον παχτωλό χρημάτων που διακινούνται καθημερινά. Το Πάσχα ένας πολύ δικός μου άνθρωπος έκανε εγχείρηση ανευρύσματος. Τα έχασα όταν συνειδητοποίησα ότι η αμοιβή του γιατρού από 7.800 ευρώ κατέβηκε στα 6.700 γιατί οι αποδείξεις που εδόθησαν ήταν 700, 100, και 400 ευρώ. Κι όλες από ατομικές επιχειρήσεις εντός του μεγάλου ιδιωτικού ιατρικού οργανισμού. Γιατί, όλοι οι γιατροί εντός των μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων έχουν δική τους ατομική επιχείρηση; για να γλυτώνει φόρους ο Οργανισμός και οι ίδιοι ατομικά;
Εβλεπα εχθές την κατάθεση υπομνήματος από τη μεριά της Εκκλησίας (απόφαση της Ιεράς Συνόδου) και μου ερχόταν να ουρλιάξω, ο τριπλασιασμός του ΕΤΑΚ που υποχρεώνει την Εκκλησία σε καταβολή 2 εκ ευρώ έναντι 700χιλ ευρώ, τους ώθησε σε κατάθεση υπομνήματος και αιτήματος ίσης μεταχείρισης με τα λοιπά Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου;
Κι όταν το λέει αυτό η Εκκλησία και το ΚΚΕ για τις ΑΕ το ΚΚΕ εννοεί του Δημοσίου; εννοεί τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ; τις δημοτικές λοιπές επιχειρήσεις ύδρευσης ή/και αποχέτευσης;
Τι τρομερό πρόβλημα για μένα αφενός η διαστρέβλωση και ο συνθηματικός λόγος που είναι κενός και άδικος αν λίγο τον ξύσεις και η υποστήριξη δικαιωμάτων από μία συντεχνία ή τάξη αδιακρίτως ενάντια στους άλλους. Το Επιμελητήριο Μεσσήνης ενάντια στους απεργούς. Το ΚΚΕ με ποιόν συντάσσεται; με το Επιμελητήριο που φαντάζομαι ότι όπως και το ΕΒΕΑ (για να μην πώ χειρότερα από το ΕΒΕΑ) έχει κυρίως μικροεπιχειρήσεις, τους αυτοπασχολούμενους; ή με τους απεργούς; ή και με τις δύο παραγωγικές τάξεις; στο διά ταύτα; γιατί πάντα αυτό το διά ταύτα μας διαφοροποιεί όχι τα συνθήματα.
Ακούσαμε όλοι τους παχυλούς μισθούς,ποιός από εμάς θα πήγαινε στα κοντέινερ; όπως παλιά με τους εργάτες ορυχείων, παχυλοί μισθοί, ε δεν έχω πρόβλημα, όταν ο άλλος πουλάει μόνο τα χέρια του και χρόνια της ζωής του πρέπει να τα πληρωθεί να τα αποσβέσει και βεβαίως να φορολογηθεί αναλογικά με αυτά που εισπράτει.
Σε αυτήν τη χώρα θα τρελλαθούμε τελείως. Είτε λόγω αριστερής συνθηματικής αντιπολίτευσης, είτε λόγω συντηρητικής φιλάνθρωπης (στα λόγια)αντιπολίτευσης, είτε λόγω συντηρητικής νεοφιλελεύθερης αντιπολίτευσης.
Λίγη αλήθεια βρε αδελφέ. Λίγη αλήθεια.
Μίλησαν πολλοί για τους έμμεσους φόρους. Είναι το ίδιο ο έμμεσος φόρος στα τσιγάρα και τα ποτά και το ίδιο ο έμμεσος φόρος στα είδη διατροφής, ένδυσης (πρετ α πορτέ) και όχι πολυτελείας, στο βιβλίο; γιά μένα όχι. Εγώ επιθυμώ το γιαούρτι φθηνό και το τσιγάρο φθηνό αλλά αν πρέπει να επιλέξω σαφώς επιλέγω όχι έμμεσο φόρο στο γιαούρτι.
Ό μικροεργολάβος, το μυστρί το πηλοφόρι, που λέει και το ΚΚΕ να πληρώσει αναλογικά, ο μικροαγρότης ομοίως, τα μεσαία όμως εισοδήματα ομοίως.θα μιλήσουμε σε αυτήν τη χώρα είτε πιστεύουμε σε κεϋνσιανές θεωρίες είτε σε φιλελεύθερες είτε σε σοσιαλιστικές για την αύξηση της άμεσης φορολογίας ποτέ; για τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης; για επιδοματική πολιτική με κριτήρια;